P. Hofstede de Groot (1802-1886) was van 1829 tot 1872 als hoogleraar theologie verbonden aan de universiteit van Groningen. Hij beperkte zich echter niet tot zijn leeropdracht. Hij werkte daarnaast van 1833 tot 1861 als schoolopziener en hij was veertien jaar voorzitter van de eerste nationale onderwijzersbond. De Groot en zijn vrienden, de zogenaamde 'Groninger godgeleerden', bemoeiden zich actief met alle uitdagingen waarvoor de Nederlandse Hervormde Kerk zich zag gesteld: de relatie tussen kerk en staat, kerkbouw en gemeenteopbouw in grotestadswijken en veenkoloniën, de onderwijsstrijd, armoedebestrijding, wijkverpleging en kinderbescherming, vrouwenemancipatie, zending en politiek in de Nederlandse koloniën en afschaffing van de slavernij. Kerk, huis, school en staat - daar draaide het bij De Groot om. Daarom beschrijft deze biografie niet alleen zijn theologisch werk, maar belicht tevens een aantal belangrijke ontwikkelingen in de Nederlandse samenleving van de negentiende eeuw.
'To call this monograph his opus magnum would not do justice to Vree’s impressive and thematically diverse oeuvre. His 2006 Kuyper in de kiem on the history of Abraham Kuyper’s development into a doctrinal neo-Calvinist, for example, is not a less important or less well-documented contribution to historiography simply because it is twice as thin. Of course, this does not detract from the monumental character of his monograph on De Groot.' Tom-Eric Krijger in: Church History and Religious Culture 98 (2018), p. 183-188
'Het kan zonder overdrijven qua uiterlijk en qua inhoud als een monumentaal werk worden gekarakteriseerd. Kwantitatief en kwalitatief biedt het alles wat een geïnteresseerde lezer verlangen kan.' Jan Veenhof in: Tijdschrift voor Nederlandse kerkgeschiedenis 21 (2018) 3, p. 136-138
'Het kan zonder overdrijven qua uiterlijk en qua inhoud als een monumentaal werk worden gekarakteriseerd. Kwalitatief en kwantitatief biedt het alles wat een geïnteresseerde lezer verlangen kan.' Jan Veenhof in: Tijdschrift voor Nederlandse Kerkgeschiedenis 21 (2018) 3, p. 136-138
'Heuristically, Vree’s monograph is a textbook example of historical craftsmanship: it is in large part based on, sometimes obscure, contemporary literature and previously untapped primary sources, for which Vree has consulted an incredible amount of archives all across the Netherlands. [...] It is, however, rather enumerative and can even be a bit verbose. By chronologically elaborating upon every single event in De Groot’s (professional) life, it might seem as if Vree is telling a story that does not go anywhere, causing his readership to get their wires crossed. [...] Vree does tie these lines together in an excellent way in the eleventh, concluding chapter. [...] To call this monograph his opus magnum would not do justice to Vree’s impressive and thematically diverse oeuvre. [...] Of course, this does not detract from the monumental character of his monograph on De Groot.' Tom-Eric Krijger in: Church History and Religious Culture 98 (2018) p. 183-188; 'Vree heeft een mooi boek geschreven over een bezield en gedreven man voor wie een waarlijk mens en een werkelijk humane samenleving ondenkbaar was zonder de verheven Persoon van Jezus Christus en van wie steeds weer de rijkdom en weidsheid van denken treft. Men neme en leze dit werk over een van onze belangrijke en nobele geleerden. Meer nog: een christen in wie vroomheid en geleerdheid samengingen.' Dr. O.W. Dubois in: Protestants Nederland 5 (2018), p. 117-118
'Dr. Vree laat duidelijk zien hoe breed het werk van Hofstede de Groot is geweest. Hij vangt dat alles in de titel van zijn boek over deze theoloog: "Kerk, huis, school en staat".' Klaas van der Zwaag in: Reformatorisch Dagblad, 6 juni 2017, p. 12-13
'De kracht van dit boek is dat het niet alleen het leven en de theologie van Hofstede de Groot na 1844 tot in detail beschrijft, maar ook de talrijke kerkelijke en maatschappelijke activiteiten die De Groot en de Groningers ontplooiden. [...] De kracht van dit boek blijkt soms een zwakte. Door de overvloed aan details (het personenregister telt naar schatting 1600 namen) heeft het verhaal geen vaart en is de draad van het verhaal geregeld zoek. Ziet men het boek niet als een biografie van Hofstede de Groot of als een monografie over de Groninger richting, maar als naslagwerk over De Groot en de Groninger richting, dan blijft er niets te wensen over.' Willem Bouwman in: Nederlands Dagblad Gulliver, 26 mei 2017
'In 1984 verscheen bij Kok in Kampen de handelseditie van het proefschrift van Jasper Vree, De Groninger godgeleerden. De oorsprongen en de eerste periode van hun optreden. Nu, in 2017, komt bij Verloren in Hilversum een vervolg op deze bekende studie uit. De focus ligt ditmaal niet op een groep maar op de figuur die als hart en ziel van de "Groninger richting" beschouwd werd: de hoogleraar Petrus Hofstede de Groot (1802-1886). De leidende gedachte is echter ongewijzigd gebleven. "Gedachten gaan op voeten", ofwel: het denken van een academicus valt niet los te zien van de tijd waarin die leeft, waarin die ingrijpt. Dit praktijkgerichte denken wordt door Vree kritisch, tot in de details en met kennis van zaken besproken. [...] Zijn jongste boek is behalve een bron van kennis tevens een uitnodiging: dat de lezer in zijn eigen tijd en op zijn eigen manier zou kunnen proberen hetzelfde te doen als De Groot in de zijne, en daarbij ook het kracht van een christocentrische spiritualiteit zou kunnen ontdekken (vgl. p. 604). Deze biografie is daarmee méér dan een handleiding voor wie de weg niet kwijt wil raken in de bestuurlijke en onderwijskundige regelgeving in de negentiende eeuw.' Gert van Klinken in: Documentatieblad van Nederlandse Kerkgeschiedenis, februari 2018
'De naam Petrus Hofstede de Groot deed tot voor kort geen belletje bij mij rinkelen. [...] Toen mij verzocht werd om een biografie van Petrus Hofstede de Groot (1802-1866) te bespreken, was ik dan ook in de verondersteling dat het wel een dun boekwerkje zou zijn. Dat bleek een vergissing. De pil die ik van de redactie ontving, telt maar liefst 824 pagina's. Al lezend begreep ik waarom: deze Hofstede de Groot was een bijzonder veelzijdig en invloedrijk man, waarover veel te schrijven valt. [...] Vree schrijft soepel en makkelijk, de vaart zit er goed in. Het forse boek leest hierdoor lekker weg en dat maakt het ietwat droge onderwerp aantrekkelijk genoeg om te blijven lezen. Het boek getuigt van gedegen onderzoek: Vree heeft zo'n zestig archieven en collecties geraadpleegd en ondanks de duizelingwekkende rijkheid aan details, wordt het nergens een gortdroge opsomming. Het is geen boek voor alleman. Kennis van theologie en van de samenleving in de tijd van De Groot strekt sterk tot de aanbeveling.' Riemer Janssen in: Stad en lande 26 (2017) 4, p. 43
'Het boek dat we nu inzien is een felicitatie waard die we bij dezen ook uitspreken: Gelukgewenst met dit grand’ oeuvre!' Dr. Harm Veldman in: Gereformeerde Kerkbode, 20 januari 2018, p. 17-18
'Het boek van Vree is een onuitputtelijke bron voor de kerkelijke en maatschappelijke ontwikkelingen in de negentiende eeuw. In dat verleden ligt ons heden. [...] Vree trekt verder nog wel een interessante conclusie. Kuyper (neo-calvinistisch) en Hofstede (neo-orthodox) bestreden elkaar ook fel, maar dit, vanwege de overeenkomsten van beiden in hun grote betrokkenheid op het terrein van kerk, staat en maatschappij. De auteur zegt van zijn lijvige studie dat deze "niet alleen nieuw licht (werpt) op het leven en het werk van P. Hofstede en zijn vrienden, maar ook op dat van zijn evenknie, tegenspeler en opvolger Kuyper". Dat geldt niet minder voor alle woelingen in de negentiende eeuw.' J. van der Graaf in: De Waarheidsvriend 105 (2017) 39, p. 11-13.
Ook besproken in: Novum 36 (december 2017), p. 5.