Sinds Groen van Prinsterer in de jaren dertig van de negentiende eeuw zijn christelijk beginsel formuleerde tegenover het gedachtegoed van de Franse Revolutie, kent de Nederlandse politiek antirevolutionairen. Maar het was Abraham Kuyper die deze groepering in 1879 een moderne organisatievorm gaf. Onder zijn leiding verkreeg de partij in de jaren 1880 en 1890 aanzienlijke politieke invloed, bekroond met Kuypers minister-presidentschap van 1901 tot 1905. Hoewel de ARP nooit een grote politieke partij is geweest, telde ze vele bekwame politici en leverde ze na Kuyper nog vijf minister-presidenten - waaronder Colijn en Zijlstra -, tot de partij in 1979 opging in het CDA. De Antirevolutionaire Partij 1829-1980 beschrijft, voor een breed publiek, de geschiedenis van deze invloedrijke partij: de organisatiestructuur, de interne spanningen en de afsplitsingen (zoals CHU, SGP, GPV en RPF), op welke wijze toonaangevende leden de koers hebben bepaald en hoe het karakter van de partij zich in de loop der jaren ontwikkeld heeft. De bijlagen bevatten onder andere lijsten van antirevolutionaire ministers en Eerste- en Tweede-Kamerleden.
'Het ontstaan van SGP en GPV wordt uitvoerig beschreven in het vorige week verschenen boek [...] dat in een bestek van 300 pagina's een compact, maar toch compleet beeld geeft van de geschiedenis van de partij.' Herman Amelink in: NRC, 28-09-2001
'[...] De Antirevolutionaire Partij 1829-1980, een compact, fraai vormgegeven en geïllustreerd overzicht van andrhalve eeuw partijontwikkeling. [...] Als hun doelstelling is geweest een meer obectief verhaal te schrijven, zonder daarbij aan levendigheid e betrokkenheid in te boeten, lijken zij hierin goed geslaagd. [...] Wie een beeld wil krijgen van de leerzame en soms tumultueuze ontwikkelingen die de ARP in al die jaren, tot haar opgaan in het CDA in 1980, doormaakte, leze dit boek.' A. de Jong in Reformatorisch Dagblad, 12-09-2001
'Wie deze waardevolle maar wetenschappelijke studies te zware kost vindt, kan terecht in het handboek over de geschiedenis van de ARP van de "Vereniging voor Christen-Historici" (VCH). De VCH heeft met de presentatie van dit voornaam uitgegeven werk, inclusief leeslint en tal van registers, een project van tien jaar succesvol afgerond. Het levert een overzichtswerk op vanaf de geboorte van de partij tot het opgaan van de ARP in het CDA. Een keur aan wetenschappelijke studies is in dit boek verwerkt tot handzame en goed leesbare artikelen.' Piet H. de Jong in: Nederlands Dagblad, 12-10-2001
'Het boek bevat stevige kost. De Christenhistorici leveren knap werk met dit boek, dat bijzonder moet worden gewaardeerd. Daaruit blijkt dat luisteren naar het Evangelie in de politiek, ja voor het gehele leven, meer houvast heeft geboden en nog steeds biedt dan de paarse kleur, die ons volksleven thans in al zijn voegen aantast.' B. van der Ros in Reformanda, nr.2, 16-01-2002
'De Vereniging van Christen-Historici heeft eer ingelegd met de verschijning van De Antirevolutionaire Partij 1829-1980. Anderhalve eeuw antirevolutionaire politiek geeft reden tot dankbaarheid. Nergens in de wereld heeft de christelijke politiek zulke kansen gekregen als in Nederland. Het boek maakt duidelijk, dat ook antirevolutionaire politiek mensenwerk was. [...] Maar de waarde van het boek is zeker niet in de laatste plaats gelegen in de mogelijkheden welke het biedt lessen te trekken uit 150 jaar antirevolutionair denken en handelen.' G. J. Schutte in: Nader Bekeken, december 2001
'Deze studie mag gelden als handboek en standaardwerk. Zij ziet er met haar harde kaft en 384 pagina's prachtig uit. Er staat geen hoofdstuk te veel in en de keuze van onderwerpen lijkt aardig afgestemd op de belangstelling van een breed publiek voor die - in het licht van moderne politieke verhoudingen - merkwaardige partij. Dit is politieke geschiedschrijving op haar best, al is de schaduwkant van het vertoon van degelijkheid ook zichtbaar, in de vorm van het ontbreken van enigerlei ambitie af te wijken van de door hang naar chronologie gekenmerkte traditionele benadering. Wat dat betreft zou de bundel ook twintig jaar geleden gepubliceerd hebben kunnen zijn. Maar dat neemt de grote kwaliteiten van dit overzichtswerk, waaraan zeker behoefte bestond, niet weg.' D.F.J. Bosscher in: Jaarboek Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen 2001 (2003)
'[...] de auteurs van De Antirevolutionaire Partij 1829-1980 erkennen hun betrokkenheid bij het antirevolutionaire gedachtegoed en ze willen met hun boek een eigen, christelijke visie op de geschiedenis stimuleren. Maar tegelijkertijd willen zij als vakmensen schrijven, gebaseerd op bronnen en recent onderzoek (...). Zij zijn zich dus bewust de nodige distantie te moeten bewaren. Aan dat voornemen hebben zij zich gehouden, soms zelfs strikter dan nodig. (...) Tegen de achtergrond van een geschiedenis waarover de schaduwen van Abraham de Geweldige vallen, echter een bijna weldadige bescheidenheid.' G.J. Schutte in: BMGN 119 (2004) 2
'Kort samengevat is deze bundel een buitengewoon leesbaar en fraai vormgegeven boek. Het biedt een reeks boeiende excursies op het terrein van de ARP-geschiedenis, maar is geen integrale partijgeschiedschrijving. Bij de concipiëring ervan hebben de liefhebberijen en specialismen van de tien auteurs en te grote rol gespeeld. Eerlijk is eerlijk: dat is ook het aantrekkelijke van de bundel.' Robin de Bruin in Belgisch Tijdschrift voor Filologie en Geschiedenis 83 (2005) 2
Verder gesignaleerd in: Cd-rom Leesidee 2000-2005