De Nederlandse staatsman mr. Guillaume Groen van Prinsterer (1801-1876) noemde zich wisselend 'antirevolutionair' en 'christelijk-historisch'. Wat bedoelde hij met die laatste term? Welk verband bestond er voor hem tussen 'christelijk' en 'historisch'? Wat waren de achtergronden van de door hem gewenste historische benadering van de politiek? W.G.F. van Vliet behandelt deze en andere vragen en gaat daarbij ook in op de opvattingen van Groens buitenlandse geestverwanten, zoals de Duitse lutheraan Stahl, de Iers-Britse conservatief Burke en de Franse calvinist Guizot. Dat Groens historische benadering politieke implicaties had, blijkt uit zijn stellingname in belangrijke politieke kwesties: de Belgische kwestie, de verhouding tussen kerk en staat, het onderwijsvraagstuk en de positie van de constitutionele monarchie. Van Vliet besluit zijn boek met een samenvattende beschouwingen over Groens historische benadering, mede in relatie tot de opvattingen van politici, historici en theologen uit latere tijd.
'Van Vliet kraakt enkele kritische noten over Groens historische benadering.' Willem Bouwman in: Nederlands Dagblad 13-06-08; 'Het is een lijvige en hecht doortimmerde dissertatie geworden - hoe kan het anders na een leven lang studie. W.G.F. van Vliet legde de basis ervoor al in een inleiding die hij rond 1947 hield. [...] Een waardevol boek, "geen muziek om van het blad te zingen", voor ingewijden en fijnproevers dus. Hans van den Heuvel in: Nederlandse Staatscourant 122, 27-06-2008
'In zijn diepgravende studie laat Van Vliet zien uit welke bronnen Groen putte voor zijn christelijk-historische opvatting van politiek.' In: Novum. Nieuwsbrief van het Historisch Documentatiecentrum voor het Nederlands Protestantisme 22 (2008), oktober
'Van Vliets proefschrift over Groens intellectuele zwerftochten maakt nog eens duidelijk dat het Nederlands conservatisme een sterke christelijke signatuur heeft.' Jan Drentje in: Openbaar Bestuur 19 (2008) 4
'Voor iedereen die zich grondig in het gedachtegoed van Groen van Prinsterer wil verdiepen is dit boek een absolute aanrader. Het is een gedegen studie die duidelijk maakt op grond van welke overwegingen Groen tot een politieke stellingname kwam. Omdat Groen zijn denkbeelden nooit systematisch heeft uitgewerkt, is dit boek bij uitstek geschikt om Groen beter te begrijpen.' Wilco van Klinken in Documentum 21 (2009) 5
'Van Vliet geeft in dit boek een breed en diep overzicht van de vorming van Groen’s historische visie en hoe deze tot uitdrukking kwam in diens standpunten over enkele grote politieke thema’s (pg. 30-297). Door vele citaten uit Groen’s werken en correspondentie en zorgvuldige bespreking van de secondaire literatuur komt een overtuigend beeld tot stand. Van Vliet is duidelijk onder de indruk van Groen, maar hemelt hem niet op. Wel moet hij soms de neiging bedwingen om Groen te verdedigen. [...] De beschrijving van de groei van de historische visie van Groen, hoe deze is beïnvloed door buitenlandse denkers en hoe deze doorwerkte in Groen’s politieke standpunten is zorgvuldig en overtuigend, zij het dat volgens mij de verschillen tussen Groen en zijn inspirators kleiner zijn dan Van Vliet aangeeft. Aan de andere personen die ter sprake komen - met uitzondering van Kuyper, die voor Van Vliet geen fout kan maken - doet Van Vliet minder recht. [...] Van Vliet’s oordeel over de strijdpunten in secondaire literatuur is vrijwel steeds zorgvuldig overwogen, genuanceerd en goed onderbouwd. [...] Van Vliet’s plaatsing van Groen temidden van de stromingen in de negentiende eeuw is vooral een herhaaldelijke uitleg, waarom Groen niet als conservatief mag worden beschouwd; van conservatisme en liberalisme wordt echter weinig verteld. Dit doel heeft de schrijver volgens mij dan ook niet bereikt [...]. Ik denk echter dat het boek als geschiedschrijving sterker zou zijn geworden, wanneer deze hoofdstukken [=13 en 14] zouden zijn weggelaten en gebruikt als basis voor een geheel ander boek, niet historisch maar politiek-theologisch. Kortom, een boek dat gemengde gevoelens achterlaat. Het is een goed boek, maar niet het meesterwerk dat andere recensies schetsen.' W. Pelt op: www.historischhuis.nl/recensiebank.