Poppo werd op 2 augustus 1603 'in den oorlogh gebooren' en wel in Oostende, waar zijn vader, jonker Johan van Burmania, als kapitein was gelegerd. Zelf nam hij ook dienst in het Staatse leger. Tientallen jaren trok hij als kapitein met zijn troepen rond in de Nederlanden. In 1674 - hij was toen al 71 - wordt hij nog vermeld als luitenant-kolonel en commandant van de lijfgarde van stadhouder Hendrik Casimir II. In Enege gedenckwerdege geschiedenissen beschrijft Poppo zijn belevenissen en waarnemingen uit de jaren 1622-1674. Als betrokken militair vertelt hij over kruitdampen, belegeringen, heldenmoed, verwondingen, sterfgevallen, wreedheden en militaire tactiek, maar hij vermeldt ook algemene gebeurtenissen zoals besmettelijke ziekten, weersgesteldheden en branden. Veel aandacht besteedt hij aan de vele Oranjes en Nassaus met wie hij in nauw contact stond. Zijn onopgesmukte verhaal brengt de lezer direct in contact met een leven getekend door oorlog.
'Bergsma's inleiding is helder en compleet; de auteur schetst hierin het leven en de familie van Poppo, analyseert de kroniek zelf en verantwoordt de editie. Verder heeft Bergsma voor een flink notenapparaat en enige bijlagen gezorgd.' [...] Noties van eer spelen geen expliciete rol in de kroniek, zoals Bergsma ook opmerkt (p. 69). Impliciet zijn deze echter voortdurend aanwezig. De kroniek diende om Poppo's goede naam bij het nageslacht te bevestigen. Dit verklaart waarom hij het verlies van de Ommerschans in 1672 slechts summier vermeldt. Poppo was zelf aanwezig bij deze gebeurtenis en zijn muitende soldaten verlieten de schans (p. 58 en 173). Zijn eigen rol is niet duidelijk, maar over de hele episode hangt de geur van oneer.' Erik Swart in: Tijdschrift voor Geschiedenis 127 (2014) 1, p. 143-145
'In de uitvoerige en helder geschreven inleiding behandelt Bergsma tal van aspecten, waarbij hij Poppo goed weet te plaatsen binnen de geschiedenis van de Nederlanden, maar ook meer specifiek binnen de Friese context. Het boek bedient zo een dubbel lezerspubliek. Het is echter eveneens een zeer boeiende tekst voor militair historici. Vooral de betekenis van vuurwapens komt prachtig naar voren in de "geschiedenissen", zoals toen zijn oom per ongeluk de broer van Poppo voor diens ogen doodschoot (p. 82) [...] enkele Spaanse namen blijken niet te kloppen. Dat doet echter nauwelijk afbreuk aan de grote waarde aan deze verder voorbeeldige editie van een boeiend relaas over de Tachtigjarige Oorlog door een ooggetuige.' Raymond Fagel in: De Zeventiende Eeuw 30 (2014) 1, p. 131
'In zijn werk vertelt Poppo vooral over belegeringsgeschiedenissen, "musquetskoegel[s]" vliegen je om de oren. Niet gek in een tijd waarin vrede steeds van korte duur was. Daarnaast komen onder andere de oranjes, de Friese Nassaus, Europese vorsten, hun huwelijken en ziekten als de pokken ter sprake.' Lisa Oskamp in: Kleio 54 (2013) 7, p. 59
‘De spelling is zeventiende-eeuws, de druk modern; de stijl eenvoudig maar levendig, en vol interessante feitjes. […] ongelooflijk interessant levensboek van een Oranjegetrouwe vechtjas […]’ Hilbrand Rozema in: Nederlands Dagblad/Gulliver 28-12-2012, p. 14
‘Poppo hield niet echt een dagboek bij van zijn belevenissen, maar noteerde toch veel feitjes. De lezer krijgt dan ook geen voldragen overzicht van opstand en oorlog, maar wel een indruk van hoe het destijds was. Poppo’s geschrift heet dan ook met recht een egodocument en is zeer royaal ingeleid en van bijlagen en noten voorzien door Wiebe Bergsma van de Fryske Akademy. Een prima historisch kader. […] Poppo van Burmania brengt de oorlog dichtbij de lezer. Authenticiteit uit de eeuw van musket en piek.’ Sybe van der Meulen in: Leeuwarder Courant/Boeken 12-10-2012, p. 10
‘In de heruitgegeven en door W. Bergsma bewerkte Enige gedenckwerdege geschiedenissen […] ruikt het naar kruitdampen met tussendoor verhalen over heldenmoed, verwondingen, sterfgevallen, wreedheden, militaire tactieken, besmettelijke ziekten en branden. Uit het ruwe leven van een militair in oorlogstijd.’ In: Openbaar Bestuur 22 (2012) 11, p. 19
‘Poppo’s relaas vormt een aanvulling op de uitgebreide literatuur ver de Tachtigjarige Oorlog, omdat hij als direct betrokken ooggetuige bijzonderheden geeft die men elders niet vindt. Toch is het door het oude Nederlands en de vele verwijzingen naar vakliteratuur geen boek voor een breed publiek, maar vooral een uitgave voor beroepshistorici […].’ Peter Turk in: NBD/Biblion 05-12-2012
‘In Enege gedenckwerdeghe geschiedenissen geeft de Friese militair en edelman Poppo van Burmania (1603-1676) zowel een overzicht van de militaire gebeurtenissen tijdens de Tachtigjarige Oorlog, de gevolgen daarvan voor de militairen en bewoners van de Lage Landen, als een beschrijving van zijn eigen leven. Daarmee geeft hij de lezer een impressie van de andere kant van de Gouden Eeuw. […] Het kleine inkijkje in de persoonlijke beslommeringen van Poppo, zijn getuigenissen en het feit dat hij een van de weinige Friese militairen was die een pen ter hand nam, maakt zijn Geschiedenissen […] de moeite waard om uitgegeven te worden.’ Eveline van der Hulst op: www.historischhuis.nl/recensies 14-03-2013
Tevens gesignaleerd in: Genealogie 19 (2013) 4, p. 39; It Beaken 77 (2015) 1/2, p. 101.