Toegevoegd aan winkelwagen
Literaire erflaters
Canonvorming in tijden van culturele crisis, 1700-1750
€35,00
Op voorraad in de webshop
Op werkdagen voor 14.00 besteld, dezelfde dag ter post bezorgd. De levertijd is afhankelijk van de postale diensten.
ISBN |
9789087046453 |
Auteur(s) |
Lieke van Deinsen
|
NUR codes |
621
,
694
|
Jaar van uitgave |
2017 |
Druk |
1 |
Bindwijze |
ing |
Aantal bladzijdes |
341 |
De literaire canon, de lijst met de belangrijkste schrijvers en werken, houdt geregeld de gemoederen bezig. Lijstjeswoede en canonverkiezingen blijken echter van alle tijden. Omstreeks 1700 richtte de Amsterdamse schilder Arnoud van Halen (1673-1732) bijvoorbeeld het Panpoëticon Batavûm op, een verzamelaarskabinet waarin gedurende de achttiende eeuw de portretten van ruim 300 Nederlandse schrijvers werden samengebracht. Diverse tijdgenoten bezochten de verzameling en waren vol lof over dit monument voor de Nederlandse literaire canon. De populariteit van het Panpoëticon illustreert de betrokkenheid bij het literaire verleden in de achttiende eeuw. In de vertrouwde omgeving van verzamelingen en bibliotheken gingen literatuurliefhebbers op zoek naar de hoogtepunten van de Nederlandse letteren. Literaire erflaters beschrijft deze initiatieven tot literaire canonvorming vanuit een breed cultuurhistorisch perspectief en werpt een nieuw licht op de omgang met het literaire verleden in een eeuw die hoofdzakelijk is beschreven in termen van culturele crisis.
'Al met al biedt deze studie wel degelijk wat ze beweert te zijn: een handvat waarmee toekomstig onderzoek kan worden aangevat in het domein van de achttiende-eeuwse canonvorming. [...] Met dit boek heeft Van Deinsen een standaardwerk geschreven voor al wie zich interesseert voor de historische specificiteit van processen van canonvorming en de functie van literaire tradities bij het vormen en uitdragen van het culturele zelfbeeld.' Yannice De Bruyn in: Spiegel der Letteren (2017) 4, p. 559-562
'De kracht van de studie ligt in het feit dat de auteur zich op grotendeels braakliggend onderzoeksterrein begeeft. Eerder omschreven literatuurhistorici de achttiende-eeuwse debatten doorgaans als een onbeduidend generatieconflict, maar Literaire erflaters verwerpt deze opvatting op overtuigende wijze. De toenmalige betrokkenheid bij het eigen verleden had wel degelijk betekenis. De culturele identiteitscrisis van de Republiek leidde tot de uitvinding van een eigen literaire traditie. De auteur weet de complexe samenhang van factoren die aanleiding gaven tot de vroege canonvorming, op heldere manier uit te leggen. Onderhoudend zijn de vele citaten uit vroegmoderne teksten, die voor de nodige verrassing zorgen.' Tom Duurland op www.historischhuis.nl, september 2017
'Over literaire smaak valt wel degelijk te twisten. Al in de eerste helft van de achttiende eeuw discussieerde men over goede en slechte schrijvers. Dit leidde tot een literaire canon die anders was dan die in latere eeuwen. Deze canon van Nederlandse dichters en dichteressen werd vanaf 1700 bijeengebracht in een ladenkast met portretten: het Panpoëticon Batavûm ('alle Nederlandse dichters'). [...] Het boek 'Literaire erflaters' plaatst de geschiedenis van deze kast in een internationale culturele context. In een tijd dat de Franse culturele invloed groot was, hadden de verzamelaars kennelijk de behoefte een stukje Nederlandse identiteit vast te leggen. Ze begonnen na te denken over culturele waarden en gingen op zoek naar de Nederlandse literaire tradities. Verder sloten ze met het schrijverskabinet aan bij de gewoonte van vele andere verzamelaars om collecties te bewaren in goed geordende bibliotheken, of vele vakjes tellende kunstkabinetten.' R. van Vliet voor: NBD Biblion.
Aanbevolen bij dit artikel :