'Pieter van Wissing heeft het leven van deze randfiguur met zijn bedenkelijke reputatie uitputtend nageplozen in talloze archieven. [...] geeft hij zeer veel aanvullende informatie en laat hij veel stemmen over zijn held aan het woord. De neerslag van al zijn speurwerk is misschien wel te veel van het goede, zo geeft hij zelf ook toe, zelfs al is dit een derde van de oorspronkelijke tekst. [...] geven samen een kleurrijk beeld van de tijd en van de twee hoofdpersonen die in sociaal en politiek opzicht elkaars spiegelbeeld waren.' Roelof van Gelder in: NRC, 4 januari 2019
'Kortom: met die dwarse dominee Verbrugge als leidraad is Pieter van Wissing erin geslaagd een mooi boek te schrijven. Tegelijkertijd is het een intrigerend boek, juist omdat het in sommige opzichten onaf is en zo veel nieuwe vragen oproept.' Ton Jongenelen in: Mededelingen van de Stichting Jacob Campo Weyerman 41 (2018) 1, p. 86-87
'Archivaris Pieter van Wissing schildert een portret van Verbrugge waarbij hij het over de jaren verzamelde bronnenmateriaal vaak voor zichzelf laat spreken. Dat biedt de lezer de kans om rechtstreeks kennis te nemen van dat wat Verbrugge en diens tijdgenoten aangaande bepaalde kwesties schreven en vonden. Iets meer redactie had de leesbaarheid vergroot. Hoewel een flink deel van de typeringen zeker terecht is, weet Verbrugge bij mij sympathie te wekken. Dat komt toch ook door de rijkelijk geciteerde bronnen, die een mens van vlees en bloed op weten te roepen voor wie daarvoor open staat; een mens die in roerige tijden keuzes maakt maar daarin niet consequent is, wel hard werkt maar soms domme pech heeft of onhandige besluiten neemt. Ik ben blij met deze biografie, die een minder bekende figuur tot leven wekt en de kans biedt in te zoomen op kleine gebeurtenissen in een tijd waarin de wereld op zijn kop gezet werd.' Drs. Paul Hendriks via: historischhuis.nl, april 2018
'Van Wissing, literatuurhistoricus met als specialisme de achttiende eeuw, schreef een boeiende biografie van deze broodschrijver die blijkbaar vooral door zijn persoonlijkheid iedereen tegen zich in het harnas wist te jagen. [...] Bestemd voor lezers met (enige) voorkennis van en/of belangstelling voor de politieke geschiedenis van Nederland eind achttiende eeuw.' Peter Turk via: NBD Biblion, april 2018
'In louche gezelschap. Leven en werk van de broodschrijver Philippus Verbrugge (1750-1806) is het vermakelijke portret van een achttiende-eeuwse charlatan, die voor geen meter wilde deugen. Althans, als we zijn opponenten mogen geloven. Literatuurhistoricus Pieter van Wissing deed jarenlang onderzoek naar deze exponent van de literaire onderwereld in de Republiek, en dat leverde een verrassende biografie op. [...] Pieter van Wissing heeft ervoor gekozen rijkelijk te citeren uit zijn bronnenmateriaal. Op die momenten kon hij als het ware "achterover leunen", terwijl de lezer kennis maakte met het "taal- en stijlregister" van de broodschrijvers en de magistraten die hen vervolgden. Dat komt de leesbaarheid niet ten goede. Doodzonde, zeker omdat Van Wissing over een mooie pen beschikt. Hij had wat meer de regie mogen nemen. [...] Van Wissing beschrijft met zichtbaar plezier het charmeoffensief dat toen werd ingezet. Philippus Verbrugge bleek daarin uiteindelijk een vriend die je je ergste vijand nog niet zou toewensen.' Eric Palmen op: Biografieportaal.nl, 20 februari 2018
'Over mensen die veel betekend hebben, ten goede of ten kwade, verschijnt vroeg of laat een biografie. Soms verschijnt er een biografie van mensen die lang vergeten zijn en tamelijk onbeduidend waren, zoals Philippus Verbrugge. Zo’n biografie kan iets vertellen over de tijd waarin ze leefden en de mores die toen heersten. Verbrugge (1750-1806) was predikant in Koedijk, bij Alkmaar, maar kreeg ruzie en legde zijn ambt neer. Als journalist nam hij het op voor de geplaagde Oranje-stadhouder Willem V, en kwam in de problemen toen hij die probeerde af te persen. Verbrugge was een moeilijk man, die weinig klaar kreeg, en langere tijd in de gevangenis verbleef. De biografie die literatuurhistoricus Pieter van Wissing over hem schreef, geeft inzicht in de politiek, de kerk en de rechtspraak omstreeks 1800. De leesbaarheid lijdt onder de vele details en de overdadige beeldspraak.' Willem Bouwman in: Nd Gulliver, 9 februari, p. 9
Ook besproken in: Geschiedenis Magazine 53 (2018) 5, p. 60 en Historisch Nieuwsblad (april 2018) 1, p. 90.