'Dreiskämper vertelt hoe de moord op Johan en Cornelis de Witt tot in deze eeuw een splijtzwam bleef tussen orangistische en staatsgezinde historici. Ze kiest geen partij en eindigt verzoenend: met de onthulling door koningin Wilhelmina van een standbeeld van Johan de Witt. Dat de eigenlijke geschiedenissen in de Verloren-reeks worden gevolgd door een historiografisch overzicht is een van de aardigste aspecten van de serie. De met plaatjes binnengelokte lezer krijgt alsnog een beld van hoe het onder historici werkelijk toegaat. Zo is de hele reeks er goed in geslaagd het midden te vinden tussen diepgang en toegankelijkheid.' Arjen Fortuin in: NRC-Handelsblad 3-7-1998
'Tenslotte geeft dit deel ook op voortreffelijke wijze aandacht aan de ontwikkelingen binnen het historisch onderzoek. Er wordt een overzicht gegeven van het debat over de politieke strijd, waarbij een aantal prominente historici op de voorgrond treedt. [...] Het boek is goed verzorgd en bevat veel uitstekend beeldmateriaal. Er is echter geen apart hoofdstuk aan de visuele bronnen gewijd, zoals voor de rest van de serie wel in het voornemen van de redactie ligt. De opzet en het taalgebruik zijn voortreffelijk. Herhalingen en verwijzingen naar andere hoofdstukken in de tekst zijn daarbij in het geheel niet storend, maar juist zeer verhelderend. Dit alles maakt het boek zeer aantrekkelijk voor leken met een historische belangstelling, terwijl het ook voor historici een goed vertrekpunt vormt.' Marc van Kuik in: Holland, jrg. 32/1-2, 2000