Kamper kronieken

Op deze wijze waarschuwt de zestiende-eeuwse Kamper stadssecretaris Johan van Breda zijn lezers voor de grilligheid van de landsbestuurders, de heren. Een situatie waar de steden vaak mee te maken kregen, wanneer we de auteurs van de kronieken mogen geloven. De late Middeleeuwen in de Noordelijke Nederlanden waren op veel gebieden een roerige periode. Onder andere de politieke verschuivingen en veranderende economische zwaartepunten hebben hun sporen nagelaten in de stedelijke geschiedschrijving in de Noordelijke Nederlanden. Het is in dit tijdsgewricht dat er niet één, maar twee stedelijke kronieken aan de monding van de IJssel zijn ontstaan.

 

Daarbij dringt zicht al snel de vraag op: waarom waren er in dezelfde tijd en omgeving twee separate kronieken nodig in Kampen? In dit boek wordt niet alleen de inhoud van de teksten uitvoerig geanalyseerd, maar is er ook volop de ruimte genomen om de achtergrond van de auteurs, de historische context waarin de handschriften zijn gevormd en gebruikt én de fysieke overlevering van de kronieken uiteen te zetten. Het boek eindigt met een comparatief onderzoek waarin is gekeken in hoeverre de Kamper kronieken verschillen of overeenkomen met andere stedelijke kronieken in de Noordelijke Nederlanden, zoals die van Den Bosch, Groningen en Rotterdam.

 

De twee Kamper kronieken zorgen voor een beter begrip van de functies van stedelijke geschiedschrijving. Bovendien geven ze ons meer inzicht in de staatkundige ontwikkeling van de Nederlanden, in het bijzonder vanuit het perspectief van Kampen. Een stad die er uiteindelijk voor kiest om onderdeel van de Nederlanden van Karel V te worden, maar hetgeen ten tijde van de vervaardiging van de kronieken nog geen uitgemaakte zaak was.