Floris ende Blancefloer beschrijft de liefde tussen een Moorse koningszoon en een naar de Oriënt verkochte christelijke slavin. Op dit verhaal is een nieuw werk gebaseerd over een 'liefde van verre' tussen een oosterse prinses en een westerse prins die erop uittrekt om zijn geliefde te schaken. Ton Duinhoven laat zien, dat deze historie in essentie is bewaard in het veertiende-eeuwse toneelspel over Gloriant en Florentijn en eveneens ten grondslag ligt aan de Britse avonturenroman over Walewein en Ysabele. De personages in de genoemde werken zijn in wezen identiek en de teksten hebben een gemeenschappelijke oorsprong. Hier zijn oude teksten hergebruikt. De beschreven ontstaansgeschiedenis maakt duidelijk, dat Walewein niet op een sprookje is gebaseerd, zoals Ker en Draak betoogden. Ook op andere punten geeft Duinhoven verrassende nieuwe interpretaties. Zijn boek over Middelnederlandse kringloopliteratuur vergroot tevens ons inzicht in de werkwijze van middeleeuwse auteurs in het algemeen.

'Via tekstvergelijking en tekstreconstructie komt Ton van Duinhoven tot de conclusie dat drie literaire werken uit verschillende eeuwen nauw aan elkaar verwant zijn.' In: Geschiedenis Magazine (okt. 2006) 7, p. 57-58; 'Dit nieuwe boek over Floris, Gloriant en Walewein is een verfrissende studie die getuigt van een grote vindingrijkheid en die zeker ook aanzet tot reflectie.' Veerle Uyttersprot in: Madoc 20 (2006) 3, p. 171-174; 'Duinhoven heeft mij niet overtuigd van zijn hypothese dat een bewerking van Floris ende Blancefloer de concrete bron is geweest voor de Gloriant en de Walewein. Niet omdat er helemaal geen overeenkomsten zijn tussen de drie genoemde teksten, maar omdat die overeenkomsten vooralsnog veel eenvoudiger verklaard kunnen worden dan Duinhoven dat probeert te doen.' Karina van Dalen-Oskam in: Tijdschrift voor Nederlandse Taal en Letterkunde 124 (2008); 'L'argumentation de Duinhoven repose sur une fine analyse du détail (parfois même trop, doit-on le lui reprocher?), le souci de l'explication structurée et volontairement répétitive afin de faciliter la compréhension du lecteur (présentation de l'objectif à atteindre et synthèse de résultats obtenus) et la volonté de rendre la démonstration très cohérente par le recours systématique aux sources.' Roland Draux in: Belgisch Tijdschrift voor Filologie en Geschiedenis 82 (2004) 4; '[...] is a very detailed critical study that compares the 13th-c. stories Floris ende Blancefloer and Walewein ende Ysabele, and the14th-c. play Gloriant ende Florentijn.' Eddy Verbaan in: The year's work in modern language studies 69 (2007) 2009. Verder gesignaleerd in: Bifolium (2006) 47.