Hildegard van Bingen (1098-1179), in 2012 heilig verklaard en uitgeroepen tot kerklerares, leidde als benedictines aanvankelijk een verborgen leven. Maar in haar drieënveertigste levensjaar ontving ze in een visioen een opdracht van God om ‘de kluis der mysteriën te ontsluiten’. Daarop schreef ze haar beroemd geworden Liber Scivias, een spirituele reisgids voor de gelovige op weg naar het hemels Jeruzalem. Scivias (‘Ken de wegen’) is een trilogie. Naast de Latijnse tekst is een vertaling opgenomen in het Nederlands, die dicht bij Hildgards beeldende taal blijft. De inleiding geeft een korte schets van leven en werk van Hildegard en gaat nader in op de lectio divina, een meditatieve leef- en leeswijze die Hildegard toepast. De toelichting bij tekst en miniaturen helpt de lezer om de samenhang van woord, klank, beeld en betekenis te verstaan.

Het eerste deel beschrijft de nog ronddolende ziel van het Oude Testament. Het tweede deel laat zien hoe de ziel in het Nieuwe Testament, verlost door Christus’ menswording, wordt opgenomen in de Kerk. In het derde deel bereikt de ziel, gesteund door de deugden als goddelijke strijdkrachten, haar uiteindelijke bestemming. Het vormt het magistrale sluitstuk van Liber Scivias en verleent de twee vorige delen hun diepere betekenis. In het derde deel is ook een vertaling van het zang- en mysteriespel Ordo Virtutum opgenomen.

'Deze uitgave is een monument.' FB in: Benedictijns Tijdschrift (2015) 4, p. 186.