Aan het begin van de negentiende eeuw zagen geletterden de roman als een nieuwkomer. De opkomst van het genre werd dan ook met wantrouwen gevolgd. Sommige nieuwe romans bleken geschikt als tijdverdrijf maar de meeste waren ronduit gevaarlijk. Pas in de loop van de negentiende eeuw werd de roman een volwaardig lid van de letterkundige familie. Toos Streng beschrijft de verandering van status, inhoud en vorm van de roman in samenhang met sociale en politieke opvattingen en ontwikkelingen in het boekenvak. Strengs omvangrijke en baanbrekende literair- en boekhistorische onderzoek leidt tot een nieuw beeld van de negentiende eeuw. Haar boek is 'een standaardwerk dat decennialang gezaghebbend zal blijven' (Joep Leerssen).
'[...] De roman in de negentiende eeuw draagt een ambitieuze titel, die Streng zeker waarmaakt. Het is geen lekker leesboek geworden met smakelijke anekdotes, maar een doorwrochte studie waarin de auteur de onderste steen over dit onderwerp probeert boven te krijgen. In dat proces krijgt ze de lezer ontegenzeggelijk mee. Het boek is rijk geïllustreerd met zelfs een kleurenkatern, dat de informatie aanschouwelijk maakt. [...] - Janneke Weijermars in Internationaal Neerlandistiek 59-2 (2021)
'[...] Streng combineert in haar benadering literatuurgeschiedenis [doorgaans gericht op de canon] met boek-geschiedenis [gericht op dat wat op de boekenmarkt feitelijk beschikbaar was]. In navolging van literatuur-wetenschapper Dirk de Geest duidt ze haar interdisciplinaire benadering aan als ‘functionalistisch’, [...] Het boek biedt tal van interessante, nieuwe inzichten: begin negentiende eeuw waren er weinig Nederlandse, maar wel veel vertaalde romans beschikbaar. Franse romans werden door critici lang met argwaan bekeken, de belangstelling voor historische romans [Walter Scott] en eigentijdse romans [Charles Dickens] nam vanaf 1850 toe. [...] Het onderzoek van Streng laat ons met veel oog voor details het complexe traject zien dat uiteindelijk geleid heeft tot de aanvaarding van de roman als Literatuur. Opmerkelijk daarbij zijn de enorme wisselingen in de negentiende eeuw, zowel politiek-maatschappelijk als wat betreft het kunst- en romanbegrip. [...]' Heidi de Mare op website Stichting IVMV 04/02/2021
'En nu valt [...] na te lezen wat er "relationeel" aan de "Database-Streng"’ was en is: hoe je er tal van relaties en verbanden mee kunt blootleggen en kunt onthullen hoe allerlei culturele en literaire mechanismen op elkaar inwerkten. Dat was al voorbereid via een aantal artikelen, maar nu staat het bij elkaar en is het imposant. Ook Leerssen spaart de lof niet en bovendien verwoordt hij helder welk belang er aan dit nieuwe "gereedschap" gehecht moet worden. Zijn beknopte inleiding is de bij uitstek beste recensie op het boek dat volgt. Ik schrijf dit hier allemaal beïnvloed op, zo genoodzaakt voel ik me om hem in zijn mening te bevestigen. [...] Al snel blijkt dat Streng goed kan schrijven en in staat is de zo bitter noodzakelijke sleutelzinnen te schrijven die pregnant getuigen van niet door modieuze theoriemuren aan het zicht onttrokken inzicht en overzicht. "Aan het begin van de negentiende eeuw haalden geletterden hun neus op voor romans," luidt er een. "Ik richt me niet op de traditionele canon, met alle gevolgen van dien. Lezers zullen bereid moeten zijn vele onbekenden te ontmoeten," is een tweede, al even heldere zin. [...] Over het algemeen zorgt juist die brede aanpak, met die functionalistische focus op boek- en leesgeschiedenis, dat er een uniek soort overzicht ontstaat, juist ook als het niet over de literatuur zelf gaat maar over beleving en laten we zeggen: over de geschiedenis van de omringende gevoelens. [...] De fortuin is hier op de hand van de stoutmoedige Toos Streng, die het in haar eentje aandurfde een hele eeuw literatuurgeschiedenis, rijp voor vuur en verderf, van een geheel ander uiterlijk te voorzien.' Ton Naaijkens in Filter, november 2020.
'De auteur hanteert een prettige stijl bij de beschrijvingen van de kwantitatieve resultaten en de opmerkelijke casussen. Bij de bespreking van motieven en beweegredenen komen haar opvattiungen prominent naar voren. [...] Onderzoek naar de achterliggende keuzes van uitgevers brengt ook een opmerkelijk gendergerelateerd fenomeen aan het licht. Uitgevers gaven graag romans van vrouwelijke auteurs uit, omdat die boeken met het vrouwelijke imago van gegarandeerde zedelijkheid goed verkochten.' Lenny Vos in Boekman 124 (2020).