De hoefslag van Pegasus

Als eerbetoon aan de in 1606 overleden schilder en dichter Karel van Mander verscheen in 1610 een interessante bundel gedichten met de programmatische titel Den Nederduytschen Helicon. De bundel bevat rederijkerspoëzie uit de Haarlemse en Leidse kennissenkring van Van Mander. Hoewel Vlaming van geboorte had Van Mander zich, net als vele anderen, na 1583 in de noordelijke Nederlanden gevestigd. Daar experimenteerde hij met het dichten in de moedertaal in plaats van in het Latijn. In De hoefslag van Pegasus worden de bijdragen en de onderlinge relaties van de twintig medewerkers aan Den Nederduytschen Helicon onderzocht evenals hun plaats in het literaire en culturele leven in beide Hollandse steden. Ook hun streven in de moedertaal te schrijven, de bijzondere opbouw van de bundel en de visie van de auteurs op het Bestand worden uitgediept.    

'Met het werk van Boukje Thijs [beschikken] wij voor het eerst over een veilige handleiding doorheen de ogenschijnlijke doolhof, die Den Nederduytschen Helicon toch is (...). Het wachten is nu nog op een algemeen toegankelijke tekstuitgave.' Werner Waterschoot in: Spiegel der Letteren 46 (2004) 1

'Een bundel van literair-historisch belang [Den Nederduytschen Helicion] die nu een gedegen toelichting heeft gekregen binnen een wat bredere context.' In: Het Nederlandse Boek 146 (2004) nr. 4

Verder gesignaleerd/besproken in: Doopsgezinde Bijdragen, nieuwe reeks 31 (2006), p. 323-324, BMGN 120 (2005), p. 627-628, Metaal 1 (2004) nr. 1, p. 16-17; Tijdschrift voor Geschiedenis 117 (2004) nr. 4; Spiegel Historiael 40 (2005), p. 96.