De rijkste en meest veelsoortige collectie Middelnederlandse teksten die we kennen, is bewaard gebleven in een vermoedelijk te Brussel ontstaan handschrift uit het begin van de vijftiende eeuw. Naar zijn negentiende-eeuwse eigenaar Charles van Hulthem kreeg het de roepnaam handschrift-Van Hulthem. Zowel naar de omvang (212 teksten of tekstcollecties) als naar de inhoud is het handschrift buitengewoon. Bekend is het vooral doordat het de tien oudste toneelspelen uit ons taalgebied bevat, met daaronder vier 'abele spelen', de vroegst bekende ernstige wereldlijke spelen uit de Europese letterkunde. Toch vormen deze teksten slechts een klein deel van de inhoud. Opmerkelijk is vooral de grote inhoudelijke verscheidenheid. Meer dan in enig ander handschrift vinden we er namelijk stad en hof, wereldlijk en geestelijk, rijm en proza, lang en kort in bonte mengeling dooreen: getijden en gebeden, al dan niet berijmd, pikante vertellingen, verzamelingen van honderden rijmspreuken, liefdesbrieven, hoofse sproken, samenspraken, een verslag van een mirakel, een routebeschrijving, excerpten uit een ridderoman, liederen, sommige zelfs met muzieknotatie, fabels en ga zo maar door. Talrijke teksten zijn bovendien uitsluitend in dit handschrift overgeleverd. Met dit alles is het handschrift veruit de belangrijkste literaire bron voor met name de veertiende eeuw. Hoewel de wens reeds lange tijd bestond, werd deze omvangrijke tekstverzameling nooit eerder integraal uitgegeven. Met deze editie komt een bloeiperiode uit de Middelnederlandse letterkunde weer tot leven en binnen het bereik van ieder die belangstelling heeft voor de voortbrengselen van onze middeleeuwse literatuur.
'In het kader van het hierboven geschetste belang van de codex, kan men de twee forse delen van deze uitgave slechts met grote opluchting en blijdschap begroeten: we hebben er dan ook lang genoeg op moeten wachten. In een uitgebreide inleiding geven Brinkman en Schenkel eerst een karakteristiek van de codex, waarna zij de (boeiende) geschiedenis van het onderzoek overlopen en een uitgebreide wetenschappelijke beschrijving van het handschrift bieden. Daarna volgt de editie van alle Hulthem-teksten die weliswaar diplomatisch is (zonder verbeteringen, uitleg of woordverklaringen) en dus enkel toegankelijk voor wie het Middelnederlands enigszins beheerst. Ongetwijfeld zal deze uitgave het onderzoek naar het handschrift Van Hulthem nieuwe impulsen geven.' Eric de Bruyn in: Leesidee (april 2000), p. 344. 'De diplomatische editie ziet er met zijn 1294 pagina's in een woord indrukwekkend uit. Naast een rijke inleiding waarin het onderzoek van de afgelopen 150 jaar is samengevat en waarin met name uitgebreid verslag wordt gedaan over het recente, minutieuze codicologische onderzoek van het handschrift, bevat deze tekstuitgave voor het eerst een complete diplomatische uitgave van alle teksten die in het handschrift voorkomen. Bovendien wordt het zoeken in de tekst vergemakkelijkt door allerlei registers. Een resultaat van het onderzoek is dat de globale datering 1499-1510 nu kan worden geconcretiseerd: het handschrift is rond 1408 geschreven. (...) Als werkinstrument bij de diplomatische editie is het "Repertorium van de teksten in het handschrift - Van Hulthem" een prachtige aanvulling. Naast eigen onderzoek van Greet Jungman is informatie uit meer dan 1300 secundaire studies over teksten uit het handschrift van Hulthem verwerkt. De kern van het "Repertorium" wordt gevormd door een database op CD-rom.' P.F. in: Literatuur 1 (2001), p. 38-40. 'De meest zwaarwegende bijdrage aan de Hulthemiana van 1999 komt op naam van Herman Brinkman en Janny Schenkel. Het Comburg-team van de MVN-reeks bleek ook tegen Hulthem opgewassen en heeft in een rap tempo weer twee kloeke delen op tafel gelegd, voorzien van een prima inleiding, die volgens het voor de reeks gebruikelijke stramien het handschrift uit de doeken doet. Het doet niets af aan het nijvere werk van de editeurs dat er eigenlijk niet zoveel over de editie op te merken is, dat komt veeleer voort uit het karakter van de reeks, waarvan dit nu alweer de delen VII, 1 en 2 zijn. (...) Al met al heeft het Hulthem-onderzoek in 1999 een grote stap voorwaarts gemaakt: de deur naar de internationale discussie over het verschijnsel verzamelhandschrift is open gezet, er is een facsimile, een bruikbare diplomatische editie van het geheel met een zeer adequatae inleiding en ook nog eens een handig werkinstrument om het geheel te ontsluiten in de vorm van het digitale repertorium. Het is natuurlijk achteraf praten, maar als editie en repertorium nu eens samen op één CD-Rom hadden kunnen staan?' Frank Brandsma in: Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde 117 (2001) 4, p. 396-399. 'Die im Titel genannte Sammelhandschrift ist eine "Ikone" der Altniederlandistik. (...) Schön gedruckte Ausgabe.' Peter Dinzelbacher in: Mediaevistik 15 (2002), p. 374-375. Verder gesignaleerd in: Trouw, 08-01-2000.