Communicatie in de middeleeuwen

Een van de belangrijkste ontwikkelingen in de geschiedenis van de westerse beschaving is ongetwijfeld de invoering van het schrift op steeds meer terreinen van het sociale leven, door vertegenwoordigers van steeds meer sociale groepen. Deze verschriftelijking begon voor wat betreft West-Europa ver voor het begin van de middeleeuwen, terwijl het einde ervan nog steeds niet in zicht lijkt. De vroege middeleeuwen vormen een uitzonderlijk belangrijke periode in dit proces: het is het tijdperk van de geleidelijke invoering van de perkamente schriftcultuur. Iedere mediëvist heeft te maken met producten van schriftelijke communicatie en ontkomt er daardoor niet aan, zich direct of indirect bezig te houden met de problematiek van de verschriftelijking. De belangstelling voor het onderwerp als zodanig is echter van recente datum. Deze bundel, geschreven door historici en literatuurhistorici, is een zeer bruikbare inleiding op het actuele debat over het middeleeuwse schriftgebruik. Om de lezer een overzicht te geven van de stand van het onderzoek, wordt de bundel afgesloten met een uitgebreide bibliografie.    

Inhoud: MARCO MOSTERT, Voorwoord   MARCO MOSTERT, Communicatie in de middeleeuwen   RUDI KÜNZEL, Mondelinge overlevering in verhalende bronnen uit de middeleeuwen. Enige historische en antropologische benaderingen   A. DEMYTTENAERE, De auteur en zijn publiek in de middeleeuwen   PIERRE RICHÉ, De plaats van het schrift in de Karolingische beschaving   FRANZ H. BÄUML, Scribe et impera. Geletterdheid in middeleeuws Duitsland   MARCO MOSTERT, Bibliografie communicatie in de middeleeuwen