Pauselijk eerbetoon

Op 2 augustus 1896 meldde De Gelderlander: 'Er is thans moeilijk in ons land een stad of dorp te noemen, waar men niet een of meer katholieken vindt, wier borst met een Pauselijke eereteken is versierd.' Sinds het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in 1853 waren Pauselijke onderscheidingen en kerkelijke ridderorden in Nederland zeer gewild. Ze vormden een bevestiging van de maatschappelijke positie en de inzet binnen de katholieke kring. Het is niet bekend aan hoeveel Nederlanders Pauselijk eerbetoon is verleend, maar momenteel zijn er naar schatting enkele duizenden dragers van een onderscheiding of ridderorde. Onder de Pauselijke adel bevinden zich overigens ook niet-katholieken. Dit boek biedt een overzicht van het Pauselijk onderscheidingsbeleid en van de belangrijkste onderscheidingen en ridderorden met bijbehorende versierselen. De fragment-genealogieën van de kamerheren van Z.H. de Paus en een aantal gedecoreerde dragers brengen de verwantschapsrelaties binnen de katholieke elite in beeld.      

'[...] een handzaam en fraai uitgegeven boekje', in: Op Tocht 24 (2013) 8, p 5

'Dit boekje wil een wegwijzer zijn voor iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis en de praktijk van het onderscheidingswezen van de Kerkelijke staat tot 2870 en de Heilige Stoel tot nu.' In: RKKerk.nl 8 (2010) 12

'Deze kermis der ijdelheid zal niet iedereen aanspreken, maar het Ten Geleide wijst terecht op de mogelijkheden van politieke sturing die onderscheidingen geven. Dat geeft het toch enig historisch belang. [...] Met kleurige plaatjes van de bijbehorende wapens en een aantal aardige historische foto's.' In: Katholiek Nieuwsblad 27 (08-10-2010)

'Portretfoto's en wapenafbeeldingen in kleur geven het boekje extra cachet.' In: Genealogie. Tijdschrift voor familiegeschiedenis 16 (2010) 4, p. 149

‘Dit gebonden en chique uitgevoerde boekje geeft een inleiding tot en een beknopt overzicht van pauselijke onderscheidingen aan Nederlanders.’ J. Kroes in: NBD Biblion 10-11-2011

‘Het hier besproken boekwerkje geeft een overzicht van pauselijke onderscheidingen en ridderorden, waarbij de historicus meteen opvalt dat ze vrijwel allemaal in de negentiende eeuw werden ingesteld of weer werden opgefrist. Terecht leggen de auteurs de link met de negentiende-eeuwse natievorming, die evenzeer met het instellen van adellijke titels en onderscheidingen gepaard ging.’ Lodewijk Winkeler in: Trajecta 19-20 (2010-2011) 3-4, p. 376.