De hongerwinter

De hongerwinter is decennia lang de metafoor geweest voor al het kwaad dat de Duitsers de Nederlanders gedurende de Tweede Wereldoorlog hebben berokkend. De nadruk op die winter van 1944-1945 doet echter geen recht aan de complexe omstandigheden waarin Nederland zich gedurende de oorlogsjaren bevond. Zo hebben de zuidelijke, oostelijke en noordelijke provincies geen echte hongerwinter gekend. Maar ook in andere opzichten kunnen vraagtekens worden geplaatst bij de hongerwinter als beeldbepaler van vijf jaar oorlog en bezetting. Moest de ellende van de randstedelijke honger de schaamte over de deportatie van en moord op de Nederlandse joden wegnemen? In dit boek beschrijft David Barnouw, werkzaam bij het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie, de levensomstandigheden van Nederlanders gedurende het laatste oorlogsjaar.    

'David Barnouw, die werkzaam is bij het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie, zet tegenover het vervormde collectieve geheugen van de oorlogsgeneratie de koele cijfers van na-oorlogse economisch-historici, die de herinneringen aan individuele gebeurtenissen genadeloos doorprikken. De waarheid die naar voren komt, ligt volgens Barnouw in het midden. (...) Dit handzame boekje is het zesde uit een serie die bestemd is voor een breed, in het verleden geïnteresseerd publiek. Het is de bedoeling van de uitgever dat een onderwerp uit de Nederlandse geschiedenis op een boeiende manier wordt beschreven en in een algemene historische context wordt geplaatst. De schrijver van dit boek is hierin uitstekend geslaagd.' Rose Marie Schenkels in: Holland, 32/4, 2000.