Opdat wij niet vergeten

In Hilversum-Noord zijn midden jaren vijftig enkele straten naar verzetsstrijders genoemd. Drie decennia later is een plaquette met hun namen aangebracht in het stadhuis. Toen Pieter Broertjes (1952) in 2011 burgemeester van Hilversum werd, besloot hij in zijn 4 mei-lezingen deze namen weer een gezicht te geven. De verhalen vormen een kroniek van vijfentwintig geknakte levens: (jonge) mannen die plots in een oorlog verzeild raakten en totaal onvoorbereid in verzet kwamen tegen de meedogenloze bezetter. In het voorwoord beschrijft sociologe Jolande Withuis (1949) hoe de aandacht voor de Hilversumse verzetshelden past in het herdenkingspatroon. Tot ongeveer 1948 werd 'de oorlog' intensief herdacht, maar daarna ebde de belangstelling weg. Nederland kende geen veteranentraditie en men richtte zich vooral op de wederopbouw. Met de Koude Oorlog veranderde Duitsland van vijand in bondgenoot. Rond 1970 nam de aandacht voor de bezettingstijd spectaculair toe en kwam de Jodenvervolging meer op de voorgrond te staan.    

'Pieter Broertjes geeft in de inleiding van Opdat wij niet vergeten een korte geschiedenis van het herdenken van de Tweede Wereldoorlog in Hilversum. In het voorwoord plaatst Jolande Withuis deze geschiedenis in het perspectief van herdenken in heel Nederland, welke in den beginne intensief, maar ook heel landseigen was: "De invulling van 4 en 5 mei was al meteen vanaf 1946 onderwerp van getrek en gemier – was het niet om de zondagsrust dan wel om de kosten" (p.8). [...] Toen in 2011 Broertjes aantrad als burgemeester begon hij tijdens de 4 mei-herdenking met het belichten van de 25 levens. Onderzoek en spitwerk naar de gebeurtenissen werd gedaan door historica Margot Kistemaker.' Drs. Martha Catania-Peters via: historischhuis.nl, 14 november 2018

Ook gesignaleerd in: Gooi en Eemland, 5 mei 2018.