'De opdracht van de vorst [=Willem I] de beide delen van zijn koninkrijk tot een "amalgaam" samen te smelten, was lastig en noopte ertoe alle middelen in te zetten. Ook de letterkunde moest tot de vorming van een nationale identiteit bijdragen en was daarom het voorwerp van cultuurpolitiek. In haar grondige en rijke studie analyseert Weijermars deze politiek en vooral de uitvoering en de impact ervan. Het boek neemt dan ook niet de vorm aan van een overzicht van auteurs en hun werken, opvattingen en stijl, en evenmin bestaat het uit een geheel van analyses van literaire teksten. [...] Er is van de Zuid-Nederlandse literatuur van deze periode geen canon, geen bloemlezing, geen bestaand corpus van teksten voorhanden. De geschiedenis van deze literatuur is dan ook eerst en vooral het verhaal van de zoektocht ernaar, van het streven tot een (hoogwaardige) Zuid-Nederlandse letterkunde te komen, van de inspanningen en de initiatieven die werden genomen, van de opvattingen en de discussies die werden gevoerd.' Tom Verschaffel in: BMGN Low Countries Historical Review 130 (2015) 1, review 19
'Alle institutionele aspecten die een rol spelen bij de materiële of symbolische productie van literatuur komen aan bod. Weijermars heeft niet alleen aandacht voor bellettrie (hoofdzakelijk poëzie), maar ook voor de materiële en symbolische productie van literatuur in een bredere maatschappelijke context (tijdschriften, de literaire kritiek, uitgeverij en boekhandel, onderwijs, wetenschap en religie). Ze ontwikkelt een blik op het functioneren van literatuur in een breder institutioneel kader waartoe ook taalkunde, godsdienst, onderwijs, economie en politiek behoren. Dat geeft een rijk geschakeerd beeld van het literaire leven in een periode die in de literatuugeschiedenis lang onderbelicht is gebleven. Deels is dit dus pionierswerk.' Joris Janssens in: De Gulden Passer 92 (2014), p. 223-225
'Het boek van Janneke Weijermars verruimt [...] aanzienlijk de kennis over een cruciale periode in de Nederlands-Vlaamse literaire geschiedenis en biedt tevens nieuw inzicht in het falen van de natievormingpolitiek van Willem I. Verder draagt de kennis over een Vlaamse literaire identiteit ten tijde van het Verenigd Koninkrijk zeker bij tot de historiografie van het nationalisme en natiebesef in de Belgische geschiedenis [...]' Stefaan Marteel in: Tijdschrift voor Geschiedenis 126 (2013) 4, p. 602-603
'Dit boekwerk komt op tijd, nu de spanningen omtrent de Belgische 1830-constructie zich ophopen en Vlaanderen zijn nieuwe plaats in Europa zoekt. Er is behoefte aan meer objectieve informatie over de mislukking van de hereniging van de Zuidelijke en Noordelijke provincies. [...] J. Weijermars is er wonderwel goed in geslaagd zich in te leven in de complexe sociaal-culturele taalgrens in Vlaanderen en in de minachting bij de Franstaligen voor het Nederlands.' In: Periodiek - VGV (Vlaams Geneeskundigenverbond) 69 (2014) 1, p. 27-28
'Stiefbroeders [laat] op eloquente wijze zien hoe rijk en complex het letterkundig bedrijf was binnen het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Bovendien legt Weijermars in haar behandeling van de periode nieuwe accenten en stelt ze verouderde inzichten bij. Dit geldt onder andere voor het gangbare oordeel over de literaire productie van Jan Frans Willems, een centrale figuur in haar betoog, wiens poëtische activiteiten in de jaren 1820 van groter belang zijn geweest dan in het verleden is gesuggereerd.' Kris Steyaert in: TNTL 129 (2013) 4, verschenen op: www.tntl.nl/boekbeoordelingen 16-12-2013
'Mijn samenvatting kan niet heel de rijkdom weergeven van dit indrukwekkende, vernieuwende werk, dat van blijvende betekenis zal zijn.' Lode Wils in: WT LXXII (2013) 3, p. 272-275
'Met Stiefbroeders heeft Janneke Weijermars een boek geschreven dat lof verdient, omdat het onbekende informatie verschaft over de complexe literaire relatie tussen Noord en Zuid in de tijd van het Verenigd Koninkrijk. De stijl is zakelijk en wetenschappelijk; de opbouw met tussenkopjes helder. Hoewel het boek geen page turner is, en sommige onderwerpen wel erg breed worden uitgesponnen, laat het wel voortreffelijk zien wat de rol van de literatuur was in de vroege negentiende eeuw, toen auteurs nog direct invloed uitoefenden op de samenleving. Weijermars laat zien dat het literaire bedrijf zich in de jaren twintig van de negentiende eeuw geleidelijk losmaakte van politiek, goedsdienst en maatschappij. Aan dat proces maakte de Belgische Opstand abrupt een einde. De ivoren toren van de literatuur is aan het slot van Stiefbroeders nog allerminst in zicht.' Rick Honings in: De Negentiende Eeuw 37 (2013) 2, 163-165
'Stiefbroeders is niet alleen het relaas van het fiasco van de taalpolitiek van Willem I, als onderdeel van de mislukking van het Verenigd Koninkrijk, maar het is ook het verhaal van het debacle van de vaak heel idealistische taalmissionarissen uit Noord en Zuid, die proberen het taalbesluit van Willem I in goede banen te leiden. [...] Weijermars doet er minutieus verslag van, soms wat wijdlopig, maar ook met verrassende details.' In: Ons Erfdeel (2013) 3, p. 30-37
‘Zeer gedetailleerd vertelt ze hoe het in de Nederlandse periode met onze letteren ging – en met de gedachten over België. […] Weijermars brengt een periode in kaart die voor de latere emancipatie van de Vlamingen van grote betekenis is geweest.’ August Mees in: Artsenkrant 33 (2013) 2313, p. 18
‘Stiefbroeders zou je ook kunnen lezen als een hoofdstuk van een lang verhaal waarin politici cultuur en literatuur gebruiken om macht te verwerven. […] Het kan daarbij nooit kwaad om nostalgische gemeenplaatsen te debiteren over de Nederlandse tijd of de vermeende Groot-Nederlandse eenheid van voor de Tachtigjarige Oorlog. In dat opzicht heeft Janneke Weijermars met het secuur opgebouwde Stiefbroeders een geslaagde bijdrage geleverd tot een beter begrip van een cruciale periode uit onze geschiedenis.’ Harold Polis in: De Leeswolf 19 (2013) 3, p. 185
‘Weijermans laat in dit schitterend verzorgde boek zien hoe het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden gedoemd was te mislukken.’ Paul Hendrik op: www.historischhuis.nl 14-03-2013
'Weijermars geeft in haar Stiefbroeders een haarfijn beeld van de literaire wereld van het latere België. Ze volgt de commerciële kanten van het Vlaamse boekenbedrijf (waarin het illegale nadrukken van Noord-Nederlandse titels een enorm probleem vormde), de opkomst van Nederlandstalige dichters – met literator Jan Frans Willems als centrale figuur –, de grote rol van dichtgenootschappen en de manier waarop Willem I die poogde in te zetten als natievormende factor, zoals hij ook door hervorming van priesteropleidingen het katholicisme meende te kunnen matigen. […] Er kleeft iets tragisch aan Willem I. […] Die tragiek maakt ook Weijermars’ Stiefbroeders tot extra spannende lectuur. De historische boekenwereld mag dan niet altijd even veel dramatische spanning opleveren, hier stond iets op het spel. Wijermars geeft een kalm, tamelijk zakelijk beschreven beeld van die wereld in de jaren tien, twintig en dertig van de 19de eeuw, maar maakt ook duidelijk dat onder deze koning van gebroederlijk dichten weinig baat kwam: een zelfstandig België was onafwendbaar.' Atte Jongstra, 'Letterknechten, vormt de natie!', in: NRC Handelsblad 18-1-2013, Boeken/Geschiedenis p. 16
'De eenwording van de Lage Landen had eenzelfde effect als de recentelijke Europese eenwording. Waar die leidt tot een onderscheid tussen “Europeanen” en nationalisten, leidde het Verenigd Koninkrijk tot een schifting tussen auteurs die de Hollandse literatuur als norm namen en zij die juist de eigenheid van de Zuidelijke Nederlanden benadrukten. […] Weijermars beschrijft aan de hand van talloze voorbeelden hoe de eenwording leidde tot ruzies en wederzijds onbegrip. […] Daarbij komen alle aspecten van het literaire leven aan de orde: het boekbedrijf, de genootschapscultuur, literaire tijdschriften en niet te vergeten het beleid op deze terreinen.’ André Nuchelmans in: Boekman 24 (2012) 93, p. 126-127
Tevens gesignaleerd in: Openbaar Bestuur 22 (2012) 11, p. 36.