Van 1947 tot 1963 emigreerden bijna 410.000 Nederlanders overzee, van wie de meerderheid zich vestigde in Canada of de Verenigde Staten. Onder hen bevonden zich opvallend veel meer gereformeerden dan hervormden en katholieken. Deze gereformeerden, zo laat Enne Koops in zijn boek over deze uittocht zien, waren vooral afkomstig uit de Gereformeerde Kerken in Nederland en minder uit de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt), de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Gemeenten. Enne Koops brengt de stimulerende en remmende factoren van christelijke emigratieculturen in kaart. Hij volgt de katholieke, hervormde en gereformeerde emigratie van het begin tot het eind en vergelijkt deze op het niveau van emigratietraditie, visie, organisatie en emigratiebereidheid. Ook worden de religieuze aspecten van het emigreren zelf, per schip of vliegtuig, aan de orde gesteld. Ter afsluiting behandelt Koops de kerkkeuze en de integratie van Nederlandse geloofsgroepen in Noord-Amerika.
'Koops gaat zeer diepgaand in op de materie, onderbouwt zijn betoog uitgebreid met cijfermateriaal en documentatie uit media en persoonlijke verhalen. Bekendheid of affiniteit met de geschiedenis van de protestantse kerken binnen Nederland in de negentiende en twintigste eeuw is van belang om dit boek echt te snappen.' Gerben de Vries in: Kleio (2013) 4, p. 42-44
‘Koops ziet de emigratiecultuur vooral bij gereformeerden. Aan de factoren die door andere auteurs worden aangedragen voor het ontstaan van een migratiecultuur – homogeniteit, samenhang in land van herkomst, continuïteit van migratie en gemeenschapsvorming in land van bestemming – voegt Koops de cultuurvisie van de gereformeerden en de kerkelijke actualiteit toe. […] Hij behandelt het onderwerp vanuit een nieuw perspectief en draagt nieuwe informatie aan.’ Marlou Schrover in: Tijdschrift voor Geschiedenis 125 (2012), p. 449-450
'Een interessant boek voor wie zich aan dit onderwerp verbonden voelt. Of, van een andere kant benaderd, inzicht te krijgen in wat er aan het leven van immigranten vooraf kan zijn gegaan voordat ze in ons land een nieuw bestaan begonnen op te bouwen', A. Alderliesten in: Protestants Nederland 78 (2012) 11, p. 270
'De geschiedschrijving over de overzeese emigratie naar Noord-Amerika richtte zich tot dusverre vooral op de periode 1840-1940. Over de naoorlogse emigratie zijn, afgezien van belangrijke deelstudies, nog geen grote overzichtswerken verschenen. Het boek van Enne Koops is het eerste dat in deze leemte wil voorzien. […] Hoewel Koops zich in de eerste plaats richt op de religieuze factor in de naoorlogse emigratie, biedt hij inzicht in de grote betekenis die deze landverhuizing had in de geschiedenis van Nederland na 1945. Een andere verdienste is dat hij een poging doet om een brug te slaan tussen twee historiografische tradities: de Nederlandse waarin vooral de vertreksituatie centraal staat en de Noord-Amerikaanse waarin vooral de aankomst, opvang en integratie van emigranten wordt beschreven. Koops behandelt beide en besteedt bovendien aandacht aan de schakel die de twee benaderingen verbindt: het vervoer overzee en vooral de betekenis van de geestelijke begeleiding aan boord. […] Koops wijt de oververtegenwoordiging van de synodaal gereformeerden in de naoorlogse emigratie naar Noord-Amerika vooral aan de sterke emigratiecultuur binnen hun kerkgemeenschap. Daarmee ligt de vooronderstelling op de loer dat de religieuze factor een bepalende rol zou hebben gespeeld bij de beslissing om te vertrekken. Ik ben er echter van overtuigd dat economische, sociale en politieke factoren […] een veel belangrijker rol hebben gespeeld. Om vooral de economische en landbouwkundige factoren beter uit te lichten is meer onderzoek nodig naar regionale verschillen.’ Mari Smits op: www.protestant.nl, 09-09-10; 'Vorig jaar zomer promoveerde E. Koops op een onderzoek naar "de emigratie van gereformeerden, hervormden en katholieken naar Noord-Amerika in vergelijkend perspectief (1947-1963)." Het mondde uit in een boeiende studie. Sommige conclusies vragen echter om bijstelling en vervolgonderzoek. […] Volgens dr. Koops leidde het pessimistische mensbeeld van bevindelijk gereformeerden tot lijdelijkheid, met als gevolg dat "een groot deel van de achterban van de Gereformeerde Gemeente emigratie als ongeoorloofd beschouwde, omdat daaraan te veel menselijke en organisatorische aspecten verbonden waren". Die conclusie is zowel uit theologisch als historisch oogpunt discutabel. […] De werkelijkheid is genuanceerd. […] Geen algehele principieel-afwijzende houding, wel beduchtheid. […] De promovendus constateert terecht dat emigratie binnen de Gereformeerde Gemeenten een besluit was dat een individu, gezin of soms een deel van een familie zelfstandig nam. Van groepsemigratie was geen sprake, en daarom was er nauwelijks aanleiding tot de vorming van plaatselijke afdelingen van de synodale commissie. […] Met het wegvallen van de oudste generatie landverhuizers gaat veel informatie verloren die nooit op schrift is gesteld. Studies als het proefschrift van dr. E. Koops zijn waardevol doordat ze versnipperde gegevens bijeenbrengen en analyseren.’ L. Vogelaar in: De Saambinder, 27-01-11, 03-02-11 en 10-02-11
'Tal van gegevens en tabellen geven inzicht in de grootte en verschillen van de verschillende stromen op emigratiegebied. Het boek is boeiend voor ieder die geïnteresseerd is in het emigratiegebeuren in het algemeen en geeft herkenning voor degenen die op één of andere wijze met emigranten naar Canada te maken hebben gehad. [...] Wie emigreert, kan het gevoel hebben dat het met name zijn eigen onderneming is. Deze studie maakt duidelijk dat het gebeuren onderdeel is van een veel bredere ontwikkeling.' A. de Lange in: De Waarheidsvriend 98 (2010) 52, p. 12
‘In his thoughtful and well-researched monograph, Enne Koops seeks to explain the ideological history of this migration while avoiding the urge to “commemorate” (25) that plagues some accounts. […] One great virtue of the book is its comparative perspective, as Koops attends to the theological, historical and regional factors that made the gereformeerden more inclined to leave than their confessional Catholic or hervormden counterparts, and to integrate with new church homes in North America. Here one wishes that Koops had been somewhat more energetic in including socialists and liberals in his narrative, the two zuilen given comparatively scanty analysis. […] Nevertheless, of cause and effect remain somewhat obscure, his analysis more than makes up for this by its demonstration of consequence: there was a relationship between an emigration culture among the gereformeerden and the greater numbers of (and apparently greater success of) gereformeerden emigrants. This is an engagingly written monograph that advances understanding in this vibrant subfield of Dutch historiography, and the publisher is to be commended for the many charts, tables, and photographs that illustrate the text throughout.’ David J, Snyder in: BMGN 126 (2011) 4, p. 149-150
Tevens besproken door Dr. J.D.Th. Wassenaar in: Gezamelijk Kerkblad voor Drenthe, Overijssel en Flevoland 94 (2011) p. 5 en HW Confessioneel 123 (2011) 14, p. 6-7
Verder gesignaleerd in: Protestants Nederland 78 (2012) 10, p. 243.