Duytsche Adagia ofte Spreecwoorden

This book presents to the modern reader the only known sixteenth-century collection of Dutch language proverbs to provide explanations of its adages. Published in 1550, at the height of a frenzied period of proverb book compilation and publication in the Low Countries, Symon Andriessoon's Duytsche adagia ofte spreeckwoorden is a unique resource of interest not only to paroemiologists, but also to scholars of Dutch philology, history and culture. In order to provide the fullest possible access to this important source, Andriesson's book is presented in a series of formats: a facsimile reproduction of the original; a diplomatic transcription with philological annotations to modern Dutch; and an English translation, also annotated. The text is then framed by a corresponding interpretative apparatus: an introduction on proverb scholarship in the Netherlands; information concerning Symon Andriessoon; a philological commentary; and Dutch and English indices.    

'De spreekwoordenverzameling van Symon Andriessoon uit 1550 is van uitzonderlijk belang, daar zij, in tegenstelling tot de andere zestiende-eeuwse collecties van dien aard, niet enkel de adagia weergeeft maar er ook de betekenis en het gebruik van omschrijft. (...) De bruikbaarheid van deze (typografisch zeer verzorgde) publicatie wordt nog verhoogd door lexicografische commmentaren en door de trefwoordenindices op zowel de transcriptie als op de Engelse vertaling.' A.K.L. Thijs in: Volkskunde 106 (2005) 3

'Menige uitdrukking zou vanuit de huidige kennis van spreekwoorden wel eens verkeerd begrepen kunnen worden. Ook voor buitenlands onderzoek in de Nederlandse literatuur en archieven is het kennen van de "taal" belangrijk (...) Daarom is de oorspronkelijke zestiende-eeuwse tekst getranscribeerd en van commentaar voorzien.' Signalement in: Archievenblad, 108 (2004) 9

'Er zijn vanaf het laatste kwart van de 15de eeuw diverse verzamelingen, in handschrift of druk, overgeleverd. Maar wel uitzonderlijk is dat hier zo'n 880 Nederlandstalige spreekwoorden niet slechts worden opgesomd, maar ook van een verklaring voorzien, zodat we zicht krijgen op hun toenmalige betekenis en gebruikssituatie. Dat maakt deze verzameling tot een waardevolle taalhistorische bron, en levert boeiende lectuur op, waarbij we enerzijds veel herkennen (hé, zei men dat toen ook al) en anderzijds gefascineerd kunnen raken door de creativiteit van onze voorouders in het vinden van metaforen en plastische omschrijvingen.' E.K. Grootes in: Holland 38 (2006) 3, p. 268-269.