Een mozaïek van stemmen

Een mozaïek van stemmen handelt over een topper uit het Nederlandse culturele erfgoed: Vondels Gysbreght van Aemstel, in 1637 geschreven voor de opening van de eerste officiële Nederlandse schouwburg en daarna eeuwenlang op de planken gebleven. De Italiaanse classicus en neerlandicus Marco Prandoni belicht de interpretatiegeschiedenis van deze klassieker op kritische wijze. In een intertekstuele benadering voert hij de lezer naar de verschillende werken en genres die in Gysbreght meeklinken, bijvoorbeeld Vergilius' epos Aeneis, tragedies over de moord op Willem van Oranje en geschiedschrijving over een vergeten aanslag op Amsterdam in 1577, het Reynaertverhaal en de picareske roman Lazarillo de Tormes. In deze vernieuwende studie over een canoniek toneelstuk combineert de auteur de traditionelere filologie met instrumenten uit de actuele literatuurwetenschap. Vondels drama wordt zo in al zijn beeldende kracht geïllustreerd.    

Het vernieuwende ligt in de wijze waarop hij de aard van de trandsposities in de tragedie beziet. Hij zet helder uiteen hoezeer het epische model een 'episerende tragedie' van het drama heeft gemaakt (p.31), waarin de narratio een uiterst belangrijk element van het stuk vormt. [...] Prandoni's mozaïek van stemmen laat nog veel meer horen. Er is bijvoorbeeld een hoofdstuk over de spion Vosmeer dat verrassende interteksten weet te openen. Ook het optreden van Gysbreght geanalyseerd vanuit het mannelijk eerbegrip levert waardevolle interpretaties. In de zeker niet afgeronde discussie over Vondels werk zal deze studie voortaan verrijkend meeklinken.' A. Agnes Sneller in: Tijdschrift voor Nederlandse Taal en Letterkunde 124 (2008) 4

'De vruchtbare visies, de retorische hoogstandjes en het meeslepende enthousiasme maken Prandoni een zeldzaam prikkelende discussiepartner.' Feike Dietz in: Vooys. Tijdschrift voor letteren 26 (2008) 1

Verder gesignaleerd in: The year's work in modern language studies 69 (2007) 2009.