Achter de heg

De erfzonde rustte op ieder mens en kon alleen door de doop worden weggewist. Voor katholieken is de doop dan ook een centraal gegeven. Van oudsher gold de regel dat een kind zo vroeg mogelijk na de geboorte gedoopt moest worden. Alleen een gedoopt kind mocht na de dood het Hemelse Jeruzalem betreden. Kinderen die ongedoopt stierven zouden God nooit aanschouwen. Hen wachtte een vreugdeloos bestaan in het voorgeborchte. Zij mochten niet in gewijde aarde begraven worden, maar kregen een plaatsje ‘achter de heg’. Het besef onfeilbare, eeuwige waarden te vertegenwoordigen, zorgde dat de kerk van Rome eeuwenlang geen oog had voor het lot van deze kinderen en voor het verdriet van hun ouders. Pas ver in de twintigste eeuw veranderde de houding van de kerk. Het was een proces dat schoorvoetend verliep.

'[...] André van Voorst beschrijft de brede kerk-historische context, maar met de nadruk op de praktijk in Nederland. Zijn treffende verhaal is chronologisch maar tussen de hoopstukken staan indringende interviews met ouders die deze wrede doopregel hebben meegemaakt. [...].' - Henk Slecht in Geschiedenis Magazine, p. 64,, nr. 6, sept. 2025

'[...] Achter de heg gaat niet alleen over de ideeën rond erfzonde en hel, maar ook over de trauma's die dit dogma teweegbracht en de wijze waarop nabestaanden hiermee omgingen.' - in Historisch Nieuwsblad 2025-3

'[...] Het boek van Van Voorst is als naslagwerk goed onderbouwd en biedt een geschiedkundige inkijk op hoe in he tverleden werd omgegaan met ongedoopte kinderen. Een aanrader voor iedereen die zich in dit thema wil verdiepen.' - Marcel Richter in Gens Nostra 2025-3 & Terebinth 2025-1

'[...] Historicus André van Voorst onderzoekt in Achter de heg hoe men in de voorbije eeuwen dacht over en omging met ongedoopt gestorven kinderen. Hij neemt daarin zowel het kerkelijk denken als de dagelijkse praktijk mee. Zodoende belicht hij het eeuwenlange kerkelijke gesprek over het thema en de (vaak weinig bevredigende) antwoorden die theologen formuleerden op de vraag waar de zieltjes van ongedoopte kinderen thuishoorden. [...]' - Luuk van den Einden in Katholiek Nieuwsblad 29 jan. 2025, p. 17