Heerscopinc

In de graafschap Bentheim, het noordelijk Münsterland en oostelijk Overijssel komen vijftien Heerspink-erven voor. In dit boek wordt de geschiedenis van de erven in het Duitse Echteler en Klein-Ringe bij Emlichheim en het Nederlandse Rheeze bij Hardenberg beschreven. Willem Heerspink en Bert Finke belichten de opvolging in eigenaren, leenheren en leenmannen, waaronder graven van Bentheim, bisschoppen van Utrecht, het Huis van de Duitse Orde en diverse adellijke families. Maar zij laten ook zien op welke manier de bewoners het hoofd boden aan de vele oorlogen die het gebied teisterden, hoe zij zich bevrijdden uit de leenheerschappij en welke oplossingen zij vonden voor de problemen rondom erfopvolging. De economische analyse van de positie van de erven in de boerengemeenschap toont de economische terugval van de erven. Genealogieën van de geslachten Heerspink maken de band tussen erven en families aanschouwelijk.    

'In dit omvangrijke en verzorgd uitgegeven boek wordt de geschiedenis beschreven van een aantal boerderijen die verband houden met de naam Heerscopinc of Heersping. (...) De uitgave is geïllustreerd met zwart-witfoto's en overzichtelijke thematische en historische kaartjes. In een apart katern zijn kleurenfoto's opgenomen. Een uitgebreid persoonsnamenregister besluit het boek, waartoe ook een cd-rom behoort.' In: Genealogie 14 (2008) 3

'Door deze opzet, waarbij elk onderdeel nauwgezet wordt behandeld, heeft dit boek voor veel meer mensen waarde en betekenis dan alleen voor de talrijke "Heerspink/Heersping-afstammelingen". Het boek bevat zoveel namen en genealogische gegevens dat bestudering van het boek voor iedereen de moeite waard is die vermoedt of zeker weet dat (een deel van) zijn familie uit deze grensstreek afkomstig is. Bovendien is het boek een Fundgrube voor elke geïnteresseerde in landbouw- en landschapsgeschiedenis, meer in het algemeen of van dit grensgebied in het bijzonder. (...) Veel notariële akten en gerechtsuitspraken, veetellingen en landgeldregisters zijn ook in hun geheel opgenomen in de tekst. Aan de ene kant moet de lezer dus heel veel tot zich nemen, aan de andere kant weet hij zo precies wat er in de originele stukken staat. (...) Dan kijk je uit naar deel II en hoop je daarin nieuwe ontdekkingen te doen.' Dick Deuzeman in: Archievenblad 112 (2008) 8, p. 50-51

'Ik ben onder de indruk van de haast verbijsterende hoeveelheid gegevens die de auteurs aan het licht hebben gebracht. Dat zij zich in zeer vele gevallen niet hebben beperkt tot een min of meer beknopte bronvermelding, maar hun vondsten in extenso hebben weergegeven, maakt hun werk inderdaad, zoals Goelema in de inleiding opmerkt, tot veel meer dan "een recht toe recht aan genealogie" (10).' Phillip M. Bosscher in: Recensiebank Historisch Huis.nl.