De Indische radio-omroep

Nederlands-Indië kende twee offciële omroepen: de Philips Omroep Holland Indië (Phohi), die via de korte golf programma's vanuit Nederland verzond, en de Nederlands-Indische Radio Omroep Maatschappij (Nirom), die in de kolonie zelf actief was. Tussen deze twee omroepen bestonden zakelijke en programmatische afspraken, die in de loop van de tijd echter in ruzie ontaardden. In dit boek staat het beleid van de Indische regering ten aanzien van de omroep centraal. Na een inleidend hoofdstuk over de andere media in de voormalige kolonie, wordt het ontstaan van de Phohi beschreven. Daarna is de ontwikkeling van de radio-omroep in Nederlands-Indië aan de beurt: de uitgangspunten van de Indische regering, de beoogde luisteraars, de discussie in de Volksraad, de bemoeienis vanuit Nederland en de afscherming daartegen in Nederlands-Indië. Ook de bedrijfsmatige ontwikkeling van de Nirom komt aan bod: de zenders en studio's, de omroepbladen, de programma's, de luisteraars en hun waardering voor de uitzendingen. Bijzondere aandacht krijgt het ontstaan van een Oosterse omroep uit de Nirom, door de Nederlands-Indische overheid gestimuleerd in de hoop dat de Indonesische zelfwerkzaamheid de aandacht zou afleiden van nationalistische activiteiten. De Nirom ging ten onder bij de Japanse inval. De Nederlandstalige radio, na de oorlog voor een deel overgenomen door militairen, werd een instrument van de Regerings Voorlichtings Dienst. Wel ontstond er nog een samenwerking tussen Nederlanders en Indonesiërs in de Radio Omroep In Overgangstijd (ROIO), maar na de onafhankelijkheid ging ieder zijn eigen weg. Nederlandse uitzendingen werden, begin jaren vijftig, nog slechts uitgezonden in het programma voor minderheden van de Radio Republik Indonesia. Ten tijde van de crisis om Nieuw Guinea verstomde het Nederlandse geluid voorgoed.