'Met zijn soepele, heldere stijl weet Schouten zijn figuren levendig te tekenen. Hij maakt duidelijk waarvoor ze stonden, en is mild in zijn oordeel. Ik heb de indruk, dat hij zich het meeste thuis voelt bij de door hem ook besproken veelzijdige Cornelis Eliza van Koetsveld (1807-1893), die menselijkheid, sociaal besef en geleerdheid combineerde.' Jan Veenhof in: Tijdschrift voor Nederlandse Kerkgeschiedenis 21 (2018) 2, p. 84-85
'Behalve dat het boek kerkhistorisch verantwoord is, lees het gemakkelijk. [...] Reformatie, remonstrantse twisten, Nadere Reformatie, Verlichting en Doleantie: dat alles komt voorbij. Schouten heeft een vlotte pen. Hij geeft voldoende aandacht aan de grote lijn in de kerkgeschiedenis, maar terecht laat hij het volle licht op persoon, werk en levensovertuiging van de besproken predikers vallen. Hij doet dat op een wat luchtige en anekdotische manier. Daardoor is het lezen van dit boek echt een genot.' W. Methorst in: Gezinsgids 68 (2015) 13, p. 56
'Kerkgeschiedenis schrijven kan niet zonder vermelding van allerlei namen, plaatsen en jaartallen. Maar dit is geen droog boek geworden. Met voelbaar vertelplezier loodst Schouten je door vijf eeuwen predikantenlevens heen. De auteur: "Ik zei wel eens tegen mijn kinderen dat de hele Nederlandse kerkgeschiedenis te beschrijven was aan de hand van onze familiehistorie. Dat is uiteraard te mooi om waar te zijn." [...] Hij oordeelt mild over zijn vaderen in andere tijden. Schetst hun kerkhistorische en sociale context, en veronderstelt kerkhistorisch jargon niet volledig bekend bij de lezer. Dat maakt het boek toegankelijk voor een bredere lezerskring.' Sjaak Verwijs in: Predikant & samenleving (november 2015), p. 21-22
'Dr. Schouten heeft een prachtig boek op de markt gebracht. Het geeft een boeiend beeld van het predikantschap door de eeuwen heen. Onder meer heeft de auteur de kennis van de kerkgeschiedenis in Hellendoorn [= de recensie bespreekt de 'Helderse' dominee Bernardus Ledeboer, over wie Schouten uitgebreid vertelt in zijn boek] verrijkt.' J.D.Th. Wassenaar in: Reggesproake 23 (2015) 4, p. 7-11, tijdschrift van de Historische Kring Hellendoorn
'[...] een fraai boek [...]'. In: 'Globaal bekeken', De Waarheidsvriend 03-07-2015, p. 21
'Dat ze predikers waren. Wij kunnen ons nu niet meer voorstellen hoe intensief dat in vorige eeuwen werd beleefd, zowel door de dominee als de kerkgangers. Er was toen weinig vertier op het platteland, dus de wekelijkse eredienst was belangrijk voor de mensen. Predikanten gaven daarom het beste van zichzelf in de preek, vandaar de titel van mijn boek, "Hij preekte, hij leerde altoos ..."' Aldus het antwoord van Schouten op de vraag van interviewer Rob den Boer, 'Wat verbond de elf predikanten die u beschrijft door de eeuwen heen?', in: Christelijk Weekblad 12-06-2015, p. 11
'Ik wil met dit boek een beeldgeven van de ontwikkeling aan het predikantschap in Nederland in de afgelopen vijf eeuwen aan de hand van de levens van mijn voorouders. Mijn diepste drijfveer is de betekenis van het predikantschap te laten zien. het christelijk geloof heeft de samenleving eeuwenlang gestempeld en de predikanten hebben daaraan leidinggegeven. Dat is niet alleen iets van het verleden.' Dr. Schouten in zijn interview met Jan van Reenen in 'Vijf eeuwen betekenisvol predikantschap' in: Reformatorisch Dagblad 13-06-2015, p. 6-7
'Hij preekte, hij leerde altoos is een prettig leesbaar boek met een verzameling korte biografieën. Schouten heeft grondig literatuur- en archiefonderzoek verricht, met gebruik van vele primaire bronnen, waaronder werken die een aantal van zijn voorouder-predikanten heeft gepubliceerd. [...] Het boek is een indrukwekkend genealogisch werk.' Eveline van der Hulst op: www.historischhuis.nl/recensiebank 18-06-2015
'Getuige de gedetailleerde en vlotlezende familiekroniek is aan de predikant een historicus verloren gegaan. [...] Schouten geeft met zijn predikantengalerij inzicht in de grote lijnen van de kerkgeschiedenis van protestants Nederland. [...] Het boek levert [...] tal van prachtige historische anekdotes. Toen de Utrechtse Domkerk na het rampjaar 1672 aan de rooms-katholieken werd toegewezen, werd de kansel van de kerk gegeseld. De ketterijen moesten eruit geslagen worden.' Ardjan Logmans op zijn geschiedenisblog (www.ardjanlogmans.nl) 24-04-2015.
Verder gesignaleerd op: www.raadvankerken.nl, april 2015. Het boek wordt ook uitgelicht in: Gen. 21 (2015) 2, p. 73. Verder gesignaleerd in: 'Globaal bekeken', over het echtpaar Gualterus Kolff (1644-1705) in: De Waarheidsvriend 10-07-2015, p. 21; 'Globaal bekeken', over hofprediker C.E. van Koetsveld (1807-1893) in: De Waarheidsvriend 24-07-2015, p. 6; 'Portretten van predikanten' in: NCRV-gids week 41. Lees ook: 'Boeren en mensen', door J. van der Graaf in: Reformatorisch Dagblad 10-08-2015, p. 5; Tijdschrift voor Nederlandse Kerkgeschiedenis 20 (2017) 4, p. 144-145