'In het eerste deel wordt in drie artikelen getoond om welke punten de de discussies draaiden, en voor een deel nog draaien. In het tweede deel wordt beschreven hoe in verschillende kerkgenootschappen concreet de eerste vrouw haar intrede deed als bedienaar van woord en sacramenten. Ten slotte volgt een deel met ego-documenten van negen oudere en jongere vrouwelijke predikanten. Als geheel is de bundel uitstekend verzorgd; het is goed te zien dat verschillende bijdragen op elkaar zijn afgestemd. De bijdragen zijn natuurlijk niet allemaal van hetzelfde belang of gewicht, maar dat hoeft ook niet.' Liuwe H. Westra in: Kerk en Theologie 64 (2013) 4, p. 370
'In 1911 was het [...] Anne Zernike, die als eerste vrouw in Nederland tot predikant zou worden bevestigd. Dit gebeurde in de Doopsgezinde kerk in Bovenknijpe. Een van de vragen die in de bundel steeds terugkomt, is waarom het in veel andere kerkgenootschappen zoveel langer moest duren of nog steeds niet mogelijk is.' Trees van Montfoort in: Tijdschrift voor Geschiedenis 126 (2013) 1, p. 145-146
'Deel I gaat over de achtergronden van en de discussies rond het aanstellen van vrouwelijke voorgangers. Het is bijzonder onderhoudend, om niet te zeggen vermakelijk te lezen hoe mannen-broeders zich in de kerk over Gœde vrouw uitlieten. Vooral deel III is boeiend; daarin horen we de vrouwen in het wondere ambt zelf. Hun roeping ging veelal langs bijzonder wegen, zo blijkt.' Reinder Tuitman in: Protestantse Kerkbode 124 (2012) 4, p. 19
'Een rijk geschakeerde bundel die een goed beeld geeft van de weg van de vrouw naar het predikantschap.' O.W. Dubois in: NBD Biblion 15-02-2012
'Honderd jaar Vrouwen op de kansel beschrijft helder en boeiend hoe onder invloed van de tijdgeest en een gewijzigde ambtsopvatting de standpunten veranderen. [...] is een zeer verzorgd boek met een aansprekende en waardevolle inhoud.' Ham in: Almelo's Kerknieuws 22 (2012) 6, p. 15
'Het interessante van dit boek is dat er predikanten aan het woord komen uit allerlei kerken, zowel uit de hoek van de vrijzinnige kerken en doopsgezinden als ook uit de meer orthdoxere kerken, zoals de Nederlands-Gereformeerde Kerken.'Janneke Vos-Arwert in: Transparant 23 (2012) 2, p. 29
'Het is een waardevol boek geworden, met fijnzinnige en prettig leesbare artikelen, en mooi historisch beeldmateriaal. Het boek biedt veel nieuwe informatie, ook voor wie, zoals ondergetekende, denkt al goed ingevoerd te zijn.' Heleen Zorgdrager in: Nederlands Theologisch Tijdschrift 66 (2012) 2, p. 16
'Ds. Judith Cooiman-Bouma, predikante van de Nederlands gereformeerde kerk te Zeist en de enige vrouwelijke predikant binnen haar kerkverband, stelt dat er binnen de Nederlands Gereformeerde Kerken plaatselijk verschillend wordt gedacht over de positie van de vrouw in de gemeente. "Ik mag lang niet overal preken. Dat vind ik wel eens moeilijk."' Klaas van der Zwaag in: Reformatorisch Dagblad 07-10-2011
Gesignaleerd in: VolZin 10 (2011) 21, p. 38 en Historia 34 (2011) 3, p. 31; besproken op: Kabelkrant Piet Kaptein 01-12-2011 en door J.D.Th. Wassenaar in: Gezamelijk Kerkblad voor Drenthe, Overijssel en Flevoland 95 (2012) 4791, p. 8 en HW-Confessioneel 124 (2012) 8, p. 4-5
Lees ook 'Steeds weer de eerste vrouwelijke dominee' in: Tijdschrift voor Geschiedenis 126 (2013) 1, p. 145.