Veertig jaar lang, met korte tussenpozen, voerde de Nederlandse Republiek oorlog tegen het Frankrijk van Lodewijk XIV. In 1672 ging de machtige en welvarende Republiek bijna ten onder. Bij de Vrede van Utrecht in 1713 bleef de zelfstandigheid behouden, maar was de staat goeddeels failliet. De publieke belangstelling voor deze strijd was zeer groot. Zij bleek uit kranten, pamfletten, preken, liedjes, gedichten, prenten, schilderijen en gedenkpenningen. Breed gedragen was het idee dat wat in de honderd jaar sinds de Nederlandse Opstand en de strijd tegen Spanje was verworven en opgebouwd, niet verloren mocht gaan. Men sprak over het behoud van het 'vaderland'. In tal van media getuigden schrijvers en kunstenaars, overheidsdienaren en burgers, welgestelden en kleine neringdoenden van hun identificatie met 'Nederland'. Dit rijk geïllustreerde boek laat zien welke rol dit gemeenschappelijk identiteitsbesef speelde tijdens tientallen jaren oorlog. In maart 2013 zijn twee andere boeken verschenen over de Vrede van Utrecht: De Vrede van Utrecht (1713) en Amoureuze en pikante geschiedenis van het congres en de stad Utrecht.
'Haks stelt dat deze periode [=1672-1713] veel meer gekenmerkt werd door een levendige "publiciteitscultuur" dan door een "discussiecultuur" (Frijhoff en Spies). Vaderlandsretoriek speelde in die publiciteit een hoofdrol en had voldoende overtuigingskracht om de steun van de bevolking voor de oorlogsvoering te verwerven en te behouden. Haks bewijst de rol van het vaderland als leidmotief van de oorlogsvoering overtuigend. Vaderland en Vrede blinkt uit door uitstekend en origineel brononderzoek, is goed geschreven en belicht de rol van publiciteit bij vroegmoderne oorlogsvoering van een nieuwe kant.' Erica Boersma in: De Zeventiende Eeuw 30 (2014) 1, p. 116-118
'Vaderland & vrede is een boek van een historische multitasker. Haks doet tal van dingen tegelijk. Hij geeft een beeld van de gebeurtenissen, behandelt alle bronnen op zijn terrein, zet ze tegen elkaar af, wikt, weegt en besluit. [...] Hij beschrijft verder het oorlogslied in heel zijn context. Vijandbeeld (de vijand van binnen, de vijand van buiten), vormkenmerken, zelfbeeld en heldencultuur. En dat alles op een bijna onwaarschijnlijk heldere, kalm redenerende, erudiete en leesbare manier. Zeer bijzonder voor een boek van deze zeldzame diepte. Men hoeft misschien niet direct alles te onthouden, maar wat een genot het eenmaal gelezen te hebben.' Atte Jongstra geeft het boek ***** (vijf sterren) in: NRC Handelsblad/Lux 16-8-2013
'Een verfrissend boek, waarmee Haks onze kennis over zaken die tot nu toe grotendeels onbekend waren, vergroot.' Wout Troost op de website van Holland Historisch Tijdschrift 17-07-2013
'Haks' aanpak past in recente trends in de geschiedschrijving, waarin de nadruk niet op gevechtshandelingen, maar op oorlog en samenleving wordt gelegd. Bovendien sluit hij aan bij vele nieuwe studies waarin gekeken wordt naar de rol van media in de beïnvloeding van de publieke opnie. Haks richt zich daarbij niet zozeer op propaganda (vanuit de overheid), maar op publieke draagvlak, waardoor de wisselwerking tussen pubiek en staat naar voren komt.' Djoeke van Netten in: Geschiedenis Magazine 48 (2013) 7, p. 56
'De kracht van Vaderland en Vrede berust op de casussen, die in de meeste gevallen focussen op een type bron of genre. Haks' brongebruik is onberispelijk, de casussen zijn uitputtend onderzocht, en soms, zoals in het geval van de loterijbriefjes, uitgesproken origineel. [...] Vaderland en Vrede is een overtuigend, uitstekend gedocumenteerd en bovendien prachtig geïllustreerd boek, dat een brede en nieuwe kijk biedt op de rol die publiciteit speelde in de vroegmoderne oorlogsvoering. Verplichte kost voor iedereen die geïnteresseerd is in de uitwisseling tussen autoriteiten, media en publiek in de vroegmoderne tijd.' Helmer Helmers op: TNTL Platform boekbeoordelingen 24-09-2013
'Hoe weten we nu of al deze publiciteit ook aansloeg bij de lezers, luisteraars en toeschouwers? In een hoofdstuk maakt Haks gebruik van een zeer originele bron om hier meer licht op te kunnen werpen: loterijrijmen, versjes geschreven op loterijbriefjes. Rond 1700 was er een loterijrage in de Republiek ontstaan, en het was traditie om bij het inschrijven of inleggen een versje op te geven, dat bij de publieke trekking werd voorgelezen. [...] Deze weinig bekende bron geeft een mooie inkijk in de gevoelens en gedachten van de "gewone man", en laten goed de betrokkenheid bij de oorlogen zien. Uit de loterijrijmen blijkt dat onder de bevolking onderwerpen zoals behoud of herstel van de welvaart belangrijker werden gevonden dan in de officiële publicaties van de Staten-Generaal. Die brachten eerder religie in ter legitimering van de oorlog, een thema dat in de loterijrijmen weer weinig aanwezig was.' Ingmar Vroomen in: Tijdschrift voor Mediageschiedenis 16 (2013) 1
Te lezen op: http://www.tmgonline.nl/index.php/tmg/issue/view/5; 'De keuze voor de bronnen is [...] soms verrassend en verfrissend. Het is daarbij verbazingwekkend hoeveel informatie gehaald kan worden uit bronnen die op het eerste gezicht enkel waren bedoeld als amusement. Bij elk vraagstuk en elke bron weet Haks de relevantie van zijn keuze goed en overtuigend toe te lichten. Niet in de laatste plaats moet genoemd worden dat het boek opvalt vanwege de vele mooie illustraties.' Eveline van der Hulst op: www.historischhuis.nl/recensiebank 07-08-2013
'Het is best verrassend dat de predikant en zijn preek naar de mening van de auteur een belangrijk, zo niet het belangrijkste medium was om de oorlog te legitimeren. Hij kiest met dit standpunt duidelijk positie in het historisch debat waarin veelal gesteld wordt dat in de loop van de zeventiende eeuw oorlog en godsdienst steeds minder verband met elkaar gingen houden. Ook Nederlandse historici negeren doorgaans religie als factor in de oorlog en de samenleving. [...] Zijn conclusie dat de gereformeerde kerk niet-gereformeerden wel uitsloot en dat de overheid dat niet deed, is niet verrassend. Zijn stellingname dat het begrip vaderland algemeen aanvaard was en gedragen werd door een gemeenschappelijk verleden, is dat wel. Wat namelijk in een strijdsituatie was verworven (vrijheid, religie, welvaart en het verleden dat Nederland heeft gevormd) is in het belang van toekomstige generaties.' Drs. Ton van der Schans in: Reformatorisch Dagblad/boeken 11-6-2013, p. 11
‘Het boek is grondig gedocumenteerd, goed geschreven en schetst een fascinerend beeld van een weinig bekende geschiedenis.’ Willem Bouwman in: Nederlands Dagblad/Gulliver 19-4-2013, p. 5
Interview met Donald Haks: Met Het Oog op Morgen, radio 1, 10-4-2013, vanaf 23.00 uur.
Verder gesignaleerd in: Kleio 55 (2014) 2, p. 27; Kroniek maart 2013, p. 22; Transparant 24 (2013) 2, p. 30; Mededelingen van de Stichting Jacob Campo Weyerman 36 (2013) 1, p. 94, en op: www.tntl.nl/boekbeoordelingen 5-6-2013; recensie David van der Linden in: BMGN 129 (2014) 2, review 35.