Historische stadsplattegronden zijn een rijke bron voor de geschiedenis van de ruimtelijke structuur van een stad. De inhoud en oorspronkelijke functie van deze kaarten, hun betrouwbaarheid en hun waarde voor stadshistorisch onderzoek zijn daarbij belangrijke aspecten, die echter lastig te beoordelen zijn. In deze studie wordt daarom het omvangrijke terrein van dit onderwerp behandeld. De ontwikkeling van de – klassieke en middeleeuwse – stadsplattegrond, een typologie van cartografisch materiaal en twee analytische verklaringsmodellen komen onder meer aan bod. Temmincks plattegronden van Rotterdam uit 1839 worden nader onder de loep genomen. Daarnaast bevat de studie vooral veel praktische wenken en biedt zo nuttige aanwijzingen voor al degenen die zich met stadshistorisch onderzoek bezighouden.