Van augustus tot december 1942 stopten 39 treinen uit Frankrijk, Nederland en België, die op weg waren naar Auschwitz, op het station van het Silezische stadje Cosel. Bijna tienduizend Joodse mannen en jongens werden hier geselecteerd. In kampen in Silezië verrichtten zij dwangarbeid, waarbij de overgrote meerderheid bezweek. Hun lotgevallen waren lange tijd een witte plek in de historiografie. In Tussenstation Cosel wordt deze plek ingekleurd. Herman van Rens en Annelies Wilms stuitten bij hun onderzoek op andere weinig bekende aspecten van de Shoah. De nazi’s wilden de Joden kwijt, maar konden hun arbeid niet missen. Door deze ambivalente houding nam het lijden van de slaven toe. Dwangarbeid werd Vernichtung durch Arbeit. De gang van de mannen en jongens door meer dan honderd dwangarbeiderskampen, hun zware strijd om te overleven, hun pogingen om mens te blijven en de ‘dodenmarsen’ worden in dit boek uitvoerig beschreven.