Geïnspireerd door Amerikaanse ziekenhuisarchitectuur en het ideaal van een Community Mental Hospital verrees in 1972 aan de rand van Maastricht een revolutionaire psychiatrische inrichting: een sterflat die deel uitmaakte van een imposant gebouwencomplex met onder andere zes aan elkaar gebouwde paviljoens, een polikliniek, een kapel en een zwembad. Aanvankelijk straalde Vijverdal psychiatrisch optimisme uit, maar na enkele jaren al gold de flat als symbool van vervreemding en medische hoogmoed. In 2000 is gestart met ingrijpende nieuw- en verbouw en in 2007 wordt de sterflat gesloopt. Dit prachtig geïllustreerde boek is een biografie van Vijverdal zelf. Annemieke Klijn beschrijft de visie van waaruit Vijverdal tot stand kwam, het functioneren van het gebouw in de praktijk en de manier waarop het gebouw de psychiatrische zorg beïnvloedde en andersom. De lotgevallen van Vijverdal laten zien hoe risicovol visionaire architectuur is, maar ook dat een gebouw ertoe doet voor wie er werkt of woont.