In The National Archives te Kew (Londen) worden duizenden zeventiende- en achttiende-eeuwse Nederlandse brieven bewaard. Ze zijn afkomstig van schepen die buitgemaakt werden door de Engelsen. Judith Brouwer heeft onderzoek gedaan naar de brieven die in de Republiek werden geschreven tijdens het Rampjaar 1672. Ze zijn gericht aan vrienden, familie, geliefden en handelspartners op zee en overzee. Het bijzondere is dat een groot deel van de afzenders bestaat uit personen, vooral vrouwen, uit de lagere sociale klassen. We weten wel het nodige over deze groep, maar nauwelijks uit de eerste hand. Deze brieven stellen ons dus in staat ons beeld scherper te stellen. Judith Brouwer onderzoekt niet alleen wat de thuisblijvers schreven over de gebeurtenissen tijdens het Rampjaar en hoe zij deze beoordeelden, maar zij laat ook zien hoe het dagelijks leven van de mensen uit de lagere sociale klassen eruitzag en werd beleefd.
'Brouwer brings the reader in close contact with her source material with an abundance of quotations. Her aim to investigate the letters from many perspectives combined with her eye for detail sometimes results in repetitions. [...] With her focus on correspondence from the Dutch Republic, Brouwer has written a book that will be of great interest to scholars of the Dutch Golden Age who want to know more about the epistolary culture of the lower classes and daily life in times of war. Yet Levenstekens will certainly appeal to a broader public as well. Brouwer's writing is clear, without unnecessary jargon, and she provides much contextual information useful for those unfamiliar with the history of the Dutch Republic. With this book, Brouwer ensures that numerous carefully written "signs of life" from 1672 can finally be read and enjoyed.' Suze Zijlstra in: BMGN - Low Countries Historical Review 130 (2015) 4, review 76
'Brouwer besluit haar studie met een hoofdstuk over gevoelens en emoties in brieven, een lastig onderwerp gezien de epistolaire conventies, die voor een deel bepaalden hoe emoties in brieven geuit mochten worden. Er wordt aandacht besteed aan de verwoording van het gemis van geliefden die vaak jaren van huis waren. Dit gemis ging soms samen met huwelijkse spanningen, zoals in enkele brieven te lezen is. Verder bestudeerde Brouwer hoe de relatie tussen moeders en hun kinderen in de brieven tot uitdrukking wordt gebracht. Haar onderzoek ondersteunt het denkbeeld dat ouders, ook die uit de lagere klassen, in vroeger eeuwen wel degelijk aandacht hadden voor hun opgroeiende nakomelingen.' Tanja Simons in: Tijdschrift voor Geschiedenis 128 (2015) 1, p. 151-152
'De brieven bieden een nieuw perspectief - van onderop - op bijvoorbeeld de moord op de gebroeders De Witt. Het blijkt dat ook vrouwen geïnteresseerd waren in nieuws en kranten lazen. Brouwer laat ook een meer persoonlijke en emotionele kant van de brieven zien, met veel "kussen" en "lievertjes", maar ook huwelijksproblemen, financiële malaise, ziekte en dood.' Djoeke Netten in: Geschiedenis Magazine 49 (2014) 8, p. 59
'Een zeer rijk en mooi afgerond proefschrift, bovendien in een aangename stijl geschreven.' Peter Turk voor: NBD Biblion 15-10-2014
'Met Levenstekens [...] heeft Judith Brouwer pionierswerk verricht, door de leef- en gemoedswereld van zeventiende-eeuwse vrouwen uit de lagere klassen te ontsluiten. Uit alles blijkt Brouwers grip op de stof; zie bijvoorbeeld de enorme bronnen- en literatuuropgave. Het boek is uitstekend geschreven. Het is bovendien aantrekkelijk uitgegeven en van mooie illustraties voorzien. Daarbij bevat het werk voldoende toelichtingen en verduidelijkingen om ook voor de belangstellende leek goed leesbaar en interessant te zijn. Levenstekens verdient een grote lezerskring.' Han C. Vrielink voor: www.historischhuis.nl/recensiebank 09-10-2014
'[...] een goedgeschreven, fraai geïllustreerd boek dat aan de hand van grondig onderzoek naar nog nauwelijks ontgonnen primaire bronnen een duidelijk beeld biedt van hoe verschillende groepen in de Republiek het Rampjaar 1672 ervoeren.' Gijs Rommelse in: Holland Historisch Tijdschrift, verschenen op: www.tijdschriftholland.nl 11-08-2014
'De brieven geven [...] een manier van leven weer die totaal afwijkt van de huidige. Andere verwachtingspatronen, andere normen en waarden en toch zijn er ook veel gemeenschappelijkheden te vinden. Liefde en Dood zijn van alle tijden. Dit boek vergt enige studie en aandacht, maar is zeker de moeite waard.' Kirk van der Zwaag in: Texelse Courant augustus 2014
'Dr. Judith Brouwer heeft een fraai proefschrift afgeleverd. Naast een inkijkje in de nationale perikelen van 1672, maakt de lezer kennis met verrassende aspecten van de belevingswereld van gewone Nederlanders in de zeventiende eeuw. Daarbij staat centraal dat de brieven primair fungeerden als "levenstekens met vertraging" in een tijd waarin moderne(re) communicatiemiddelen nog niet bestonden.' Enne Koops op: historiek.net 23-06-2014
'Bijzonder aangrijpend zijn de passages over kinderen, waarin zeemansvrouwen ongeremd praten over de eerste stapjes van hun oogappel [...] Magistraal is ook het beeld van de Nederlandse zeemansvrouwen: die verstoken van hun man moedig het hoofd boden aan de toenemende armoede en andere miserie van het rampjaar [...].' Gerrit Verhoeven in: De Zeventiende Eeuw 31 (2015) 2, p. 344-346
Verder gesignaleerd in: Ons Amsterdam (mei 2017), p. 45; Moesson 59 (2014) 4, p. 10; Mededelingen van de Stichting Jacob Campo Weyerman 38 (2015) 1, p. 100.