Na de Franse tijd verkeerde de stad Dordt in een sombere economische situatie. De Napoleontische oorlogen en het Continentaal Stelsel hadden de nijverheid en handel zware slagen toegebracht, met werkeloosheid, armoede en een erbarmelijke gezondheidszorg als gevolg. Hierin kwam langzaam verandering gedurende de tweede helft van de negentiende eeuw. In de schepenbouw, metaalnijverheid, houtverwerking en de voedings- en genotmiddelenindustrie kwam op uiteenlopende wijzen een moderniseringsproces op gang, waardoor de welvaart kon groeien. De levensomstandigheden verbeterden, met directe positieve effecten op de demografische ontwikkeling. Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog was het aantal inwoners van de stad verdrievoudigd en bloeiden de Dordtse nijverheid en scheepsbouw. Deze geschiedenis van een eeuw Dordrecht schetst op boeiende wijze de overgang van een vervallen handelsstad uit de pre-industriële periode naar een welvarend industrieel stedelijk centrum.