Muze en Mennisten

Aangevallen in de rederijkerstijd vanwege hun afwijkende theologie, eervol herdacht in hun martelaarsliederen voortgekomen uit hun meedogenloze vervolging, verguisd in de literaire bloeitijd in de Gouden Eeuw ten gevolge van hun eerdere machtsovername van Munster als eindtijd-verwachtende anabaptisten, satirisch gehoond als hypocrieten in spotdichten en spectatoriale geschriften in de jaren daarop, als sympathisanten van de patriotten vijandig bejegend, gematigd positief ter sprake gebracht in de late Verlichting en uiteindelijk erkend als constructieve burgers… Het is een sterk wisselend beeld dat weergeeft hoe doopsgezinden in de loop der eeuwen in de Nederlandstalige literatuur beschreven zijn.

'[...] Alfred van Wijk schreef een mooie representatiestudie van een voor de Vlaamse lezer minder gekende religieuze minderheid in de Nederlanden. Zijn boek opent ook nieuwe perspectieven op ook in Vlaanderen gekende literatuur uit de Gouden Eeuw.' - Walter Smits in Kunsttijdschrift Vlaanderen oktober 2024

'[...] Het aardige van het boek Muze en mennisten van de kerkhistoricus Alfred van Wijk is, dat hij veel boeiende tekstfragmenten uit de Nederlandstalige literatuur bijeen heeft vergaard waarin doopsgezinden te kijk worden gezet. [...]'

Vermeld in: Reformatorisch Dagblad 2 jan. 2025, JCW 47-2 (2024)