Kunnen literatuur en kunst de vrede en de eendracht in de wereld bevorderen? Hoe komt iemand tot ware zelfontplooiing? Welke kennis is zowel nuttig als deugdzaam om te bezitten? Op welke manier kan een burger de stedelijke gemeenschap het meest van dienst zijn? Deze vragen stonden centraal tijdens het Antwerpse Landjuweel van 1561, de grootste rederijkerswedstrijd van de zestiende eeuw. Rederijkerskamers uit verschillende Brabantse steden verzamelden zich in Antwerpen om daar feest te vieren en elkaar in verschillende literaire wedstrijdonderdelen partij te geven. Dit boek analyseert het Landjuweel als een manifestatie van het culturele en intellectuele zelfbewustzijn van de rederijkers. De wedstrijd was een forum voor kennisuitwisseling en meningsvorming over vraagstukken die in geletterde kringen actueel waren. De bijdragen aan het Landjuweel hielden het publiek een spiegel voor waarin het visies op de mens en zijn leef- en denkwereld kon ontdekken. Dit boek is bekroond met de 'Prijs voor Historisch Onderzoek 2012' van de provincie Vlaams-Brabant.
'De presentatie van interessant en noodzakelijk materiaal maakt de structuur van het boek wat onevenwichtig in die zin dat er veel divers materiaal wordt aangeboden. Wat Vandommele benadrukt is het "hoe" van deze ambitieuze onderneming, van de koortsachtige drang naar praal en pronk, de dwangmatige herhaling van de brave new world die door het Landjuweel gevierd, ja, mogelijk gemaakt werd. [...] Door oorsprong, eigentijds belang én 'afterlife' van dit Landjuweel te onderzoeken levert Vandommele een verhelderende bijdrage aan rederijkersstudies.' Elsa Strieman in: BMGN 129 (2014) 2, review 32
'De secure tekstanalyses van Vandommele geven een goed beeld van wat de rederijkers in het zestiende-eeuwse Brabant bezighield en waar ze hun mosterd haalden. Jammer is dat de auteur echter nauwelijks in debat gaat met de bestaande (en nochtans overvloedig geciteerde) literatuur en dat hij zijn lezers daarvoor ook niet de noodzakelijke handvatten aanreikt. [...] Kunsthistorici hebben reeds eerder gewezen op hoe rederijkersteksten functioneerden als direct bron voor de iconografie van kunstenaars als Pieter Bruegel of Maarten van Heemskerck. Vandommele maakt de omgekeerde oefening door systematisch aan te tonen hoe sterk het repertoire van de rederijkers verwant was aan de iconografie van de eigentijdse kunstenaars. De zorgvuldige manier waarop hij dit doet verdient alle lof.' Anne-Laure van Bruaene in: Tijdschrift voor Geschiedenis 125 (2012) 2, p. 269-270
‘Als in een spiegel is het beste boek over rederijkers van de afgelopen tien jaar. Het is een bijzonder interessant proefschrift. Vooral het eerste hoofdstuk is goed gelukt, al staat juist in dat hoofdstuk eigenlijk niets nieuws. In twintig pagina’s beschrijft Vandommele de aanleiding tot het Antwerps Landjuweel, hoe de voorbereidingen verlopen zijn, wat er op het programma stond, welke prijzen er te winnen waren, en wie het beoogde publiek uitmaakte: allemaal dingen die in andere publicaties ook te vinden zijn, Het verschil met die andere publicaties is dat het hier beschreven lijkt te staan als in een roman: Vandommele weet spanning op te wekken door geregeld heel beelden te schrijven. […] Theater werd gezien als een spiegel, als een instrument voor reflectie op de eigen samenleving. Wij kunnen dus ook in de spiegel van 1561 kijken […]. We zien een maatschappij die vooruit wil, die de oorlog achter zich wil laten en die positief de toekomst tegemoet gaat, zonder leugens en bedrog.’ Bas Jongenelen in: Spiegel der Letteren 54 (2012) 2, p. 264-266
‘Vandommele has already published a number of valuable articles on the Antwerp Landjuweel, and in this new study, presented as his doctoral dissertation to the University of Nijmegen, he offers us a detailed and insightful analysis of the imagery and texts presented by Silvius, demonstrating that with all their classical deities and allegorical personifications, the Landjuweel participants indulged in no mere rhetorical exercises, but addressed major social and economic concerns of sixteenth-century Brabant. Similar concerns, moreover, were equally expressed in the visual arts of the period, as the author demonstrates in his ample illustrations. […] Attentive readers may note that an occasional abbreviated reference lacks a full citation in the copious bibliography. But this hardly dims the luster of Vandommele's monumental achievement. It is a most welcome addition to our knowledge of the sixteenth-century Netherlandish rederijkers and the times to which they responded.’ Walter Gibson in: Journal of Historians of Netherlandish Art 3 (2011) 2.