Vrijmetselarij en jodendom

In Vrijmetselarij en jodendom. De wereld een tempel schetst Ab Caransa - actief lid van de Liberaal Joodse Gemeente in Amsterdam en van de Amsterdamse loge Concordia Vincit Animos nummer 5 - de in het verleden dikwijls moeizame en soms zelfs vijandige verhouding tussen vrijmetselarij en jodendom. Zijn uitgangspunt is de in 1723 in Engeland, de bakermat van de hedendaagse vrijmetselarij, tot stand gekomen Constitutie Van Anderson. In dit handvest is vastgelegd, dat alle mensen van goede wil en onbesproken gedrag tot de vrijmetselarij kunnen worden toegelaten. Een vrijmetselaar dient zich 'aan algemeen geldende wetten van moraal te onderwerpen', aldus Anderson. Caransa vergelijkt de maçonnieke filosofie van de 'Gelijkheid in wezen van alle mensen' met wat daar in het verleden in Nederland en een aantal landen waaronder Duitsland in de praktijk van terecht is gekomen. In dit kader behandelt Caransa ook kort de verhouding tussen de blanke en zwarte loges in de Verenigde Staten. Caransa gaat uitvoerig in op de vraag of het christelijk imago dat de vrijmetselarij bij velen heeft, terecht is. Hij behandelt de relatie tussen kerk en loge en wijst op elementen die zowel in het jodendom als in de vrijmetselarij te vinden zijn. Met zijn boek wil hij een bijdrage leveren aan het streven naar grotere openheid van de Nederlandse vrijmetselarij.