Hildegard van Bingen (1098-1179), in 2012 heilig verklaard en uitgeroepen tot kerklerares, leidde als benedictines aanvankelijk een verborgen leven. Maar in haar drieënveertigste levensjaar ontving ze in een visioen een opdracht van God om 'de kluis der mysteriën te ontsluiten'. Daarop schreef ze haar beroemd geworden trilogie Liber Scivias (Ken de wegen) een spirituele reisgids voor de gelovige op weg naar het hemels Jeruzalem. Naast de Latijnse tekst is een vertaling opgenomen in het Nederlands, die dicht bij Hildegards beeldende taal blijft. De inleiding gaat nader in op de lectio divina. De toelichting bij tekst en miniaturen helpt de lezer om de samenhang van woord, klank, beeld en betekenis te verstaan. Het eerste deel beschrijft de nog ronddolende ziel van het Oude Testament. Het tweede deel laat zien hoe de ziel in het Nieuwe Testament, verlost door Christus' menswording, wordt opgenomen in de Kerk. In dit derde en laatste deel bereikt de ziel, gesteund door de deugden als goddelijke strijdkrachten, haar uiteindelijke bestemming. Het vormt het magistrale sluitstuk van Liber Scivias en verleent de twee vorige delen hun diepere betekenis. In het derde deel is ook een vertaling van het zang- en mysteriespel Ordo Virtutum opgenomen.
'Diese Handschrift bildet zwar nicht das Original oder das Apograph des Textes, sie führt uns jedoch zurück in die auktoriale Zeit der Entstehung des Werkes. Zudem offenbart die Handschrift, sowohl in der Gestaltung des Textes mit den organisch eingefügten Capitula-Überschriften als auch mit den unter Hildegards Augen entstandenen 35 Miniaturen, den von Hildegard selbst legitimierten Status des Werkes. [...] Band 1 der Ausgabe ist mit einer recht ausführlichen, die Bände 2 und 3 sind mit knapper gehaltenen, aber inhaltsreichen Spezialbibliographien der verwendeten Fachliteratur ausgestattet. Es bliebe zu ergänzen, dass die Übersetzung von Mieke Kock-Rademakers sich eng am Originaltext orientiert, auch dies eine Entscheidung, die man nur begrüßen kann. Im Ganzen liefert die neue Übersetzung des Scivias ins Niederländische einen wichtigen Baustein zur Kenntnisnahme und weiteren Verbreitung der Schriften Hildegards von Bingen innerhalb des niederländischen Sprachraumes.' M. Embach in: Bulletin Codicologique 1 (2018), p. 46-47
'De drie delen werden vertaald door MKR; zij schreef er ook uitvoerige historische inleidingen en annotaties bij. Bijzonder aan deze editie is allereerst de kwaliteit van deze Nederlandse vertaling, het feit dat deze met in juxta-positie de Latijnse grondtekst gepresenteerd wordt samen met de verbluffend mooie miniaturen.' FB in: Benedictijns Tijdschrift 79 (2018) 3, p. 143
'Wat een huzarenstuk! De Scivias is eindelijk vertaald in het Nederlands. Het is het absolute meesterwerk van de Rijnlandse mystica Hildegard van Bingen (1098-1179). Het boek beschrijft de mystieke tocht van de gelovige op weg naar het hemelse Jeruzalem. Deze uitgave is voorbeeldig: links de Latijnse tekst, rechts de vertaling en de voetnoten. In het oorspronkelijke manuscript staan miniaturen die de tekst illustreren. Deze miniaturen werden ook in deze editie opgenomen. In kleur, want de kleuren hebben een betekenis. Ondanks het feit dat de uitgave voorbeeldig is, blijft het een moeilijk boek. Dat ligt niet aan de vertaalster, Mieke Kock-Rademakers, maar aan het oorspronkelijke geschift van Hildegard zelf. De mystieke weg is nu eenmaal geen vanzelfsprekend traject. Bovendien gaat het nog eens om visioenen die niet altijd eenduidig te interpreteren zijn. Op die manier blijft er nog heel wat te interpreteren over voor de aandachtige lezer.' JG via: christusrex.be, 28 mei 2018
'Het is niet zomaar een tussendoortje, de Liber Scivias van Hildegard van Bingen, in 2012 door paus Benedictus XVI tot kerklerares uitgeroepen. "Scivias is geen leesboek", zegt vertaalster Mieke Kock. Helder en krachtig komt de heilsgeschiedenis zoals geopenbaard in de Schrift tot leven in diepzinnige beelden, indringende woorden en in de verblufte ziel van de lezer. "Dit boek moet met je meegaan." [...] Deze Scivias presenteert naast het originele Latijn een bewust letterlijke vertaling die dicht bij Hildegards beeldende taal blijft: "Om geen betekeniskracht te verliezen", zegt Kock. "Om de tekst in zijn diepere betekenis te lezen moet je dus het eigentijds verwachtingspatroon los durven laten. Zoals bij de monastieke lezing van de lectio divina moet je herkauwen om gaandeweg de onderliggende mystieke betekeniskracht van het woord te smaken. [...]"' Pieter Derdeyn in: Katholiek Nieuwsblad, 2 februari 2018, p. 17.