More than ever, justice and its administration is that which holds our society together. But justice is not merely what is contained in rules and regulations, as Henk Teunis shows in his book on disputes and their settlements in eleventh-century Anjou. By studying a large number of records and their colourful narratives with the help of anthropological concepts Teunis succeeds in reconstructing the basic notion of justice of the period. Before Montesquieu (1748) formulated the division into legislative, executive and judicial branches, people in the eleventh century had an unquestioned procedure for justice of their own, one that served as a bedrock or foundation. Putting the procedure into practice was a complicated affair, as it still is today. It had to be ingrained in the mindset of both the clergy and lay persons - it had to be taken for granted.
'Kritisieren lässt sich an der Studie von Henk Teunis (...) nur ein, allerdings bedeutender Aspekt: die Erklärung für die rechtliche Praxis im Anjou des 11. Jahrhunderts angesichts des kurzen, an einigen wenigen Beispielen illustrierten Hinweis auf ihren Wandel im frühen 12. Jahrhundert.' Michael Hohlstein in: Signum 19 (2007) 3-4
'Während Teunis' These insbesondere zur Rolle des Konflikts in der Etablierung des Ranges des Nachfolgers interessant ist, kann die Entwicklung seiner Argumente nicht immer überzeugen. So hätte zum Beispiel die Quellenbasis intensiver diskutiert werden müssen. Der Umstand, dass das Quellenkorpus ausschliesslich aus Urkunden kirchlicher Provenienz besteht, wird nicht hinterfragt. (...) Ebenso wäre eine genauere Auseinandersetzung mit der Frage sinnvoll gewesen, warum eine derart kosten- und energieintensive Strategie, wie die eines langjährigen Disputs um eine Stiftung, gewählt wurde, um den eigenen Status zu etablieren.' Jörg Peltzer in: Francia-Recensio (2008) 3
'Op basis van bronnen uit het elfde-eeuwse Anjou beschrijft hij op een zeer fascinerende wijze welke mechanismen speelden wanneer een evenwicht verstoord werd. Teunis toont daarbij zeer goed aan wat het basispatroon is. (...) Hij illustreert zijn opvattingen voortdurend met de studie van concrete geschillen. Weinig boeken zijn dan ook zo boeiend en leesbaar als dit werk. Bijkomend is het zowel op een grondig en degelijk bronnenonderzoek als op een bijna onnavolgbare kennis van de literatuur gebaseerd. Wie iets wil weten over geschillenbeslechting doet er goed aan meteen te noteren dat het eerste hoofdstuk van dit boek verplichte lectuur is, omdat betere overzichten van de vroegere literatuur over dit onderwerp moeilijk te vinden zijn.' Dirk Heirbaut in: Tijdschrift voor Geschiedenis 120 (2007)
'Certains chapitres du livre sont en partie repris des textes déjà publiés, mais l'Auteur les a substantiellement remaniés; aussi présente-t-il au lecteur un ensemble d'une parfaite cohérence thématique écrit dans un style clair et agréable.' Bruno Lemesle in: Revue Historique (2007)
'Teunis' boek heeft me er echter wel van overtuigd dat de situatie voor het doordringen van het schrift bij bestuur en rechtspraak niet als "feodale anarchie" beschouwd kan worden. Hij laat zien dat edellieden vaak een goede reden aanvoerden om het bezit van een geestelijke instelling voor zich op te eisen.' J. de Putter in: Millennium 22 (2008) 1
Verder gesignaleerd in: Pro Memorie 8 (2006) 1, p. 185; Deutsches Archiv für Erforschung des Mittelalters Bd. 63, 1.