Een koningsdrama

Met de dood van koning Willem I in 1843 stierf als het ware ook zijn tweede vrouw, Henriette d’Oultremont. Ze verdween in de vergetelheid, totdat ruim een eeuw later bij toeval de correspondentie voor de dag kwam, die Willem en hofdame Henriette anderhalf jaar lang hadden gevoerd. Nadat hij haar een huwelijksaanzoek had gedaan, werd zij als Belgische én roomse weggepest van het hof. Daarna dwong het volk, opgejut door de kroonprins en de pers, Henriette halsoverkop Nederland te verlaten. Hun correspondentie laat een wanhopig verliefde oude vorst zien en een schrandere, karaktervaste jonge vrouw, die haar reserves behield tegen een huwelijk dat haar en haar koning in grote problemen kon brengen. Zelfs op de dag vóór het geplande huwelijk in Berlijn overwoog ze rechtsomkeert maken, terug naar België. Maar de brieven brengen ook onder woorden dat Henriette in de aanloop naar het huwelijk geen ondergeschikte rol wenste te spelen. Met haar principes mocht niet gesold worden.

Bob Duijvestijn (1940) studeerde Duitse taal- en letterkunde aan de RU Utrecht en promoveerde aan de RU Gent op de Middelnederlandse Madelgijs en zijn Duitse vertaling (Johan de la Courtprijs en laureaat AWLsK). Van zijn hand verschenen talrijke bijdragen aan de studie van de middeleeuwse Karelepiek en de roman Hou het zakelijk (2015).

'[...] Duijvestijn belicht op basis van de brieven ook de gevoelens van Willems kinderen. [...] Dit boek leest als een historische roman en is een belangrijke aanvulling op de recente biografieën van Willem I en Willem II.' - Henk Slechte in Geschiedenis Magazine, nr. 4, juni 2025, p. 63

'[...] Bob Duijvestijn weet aan d ehand van gevonden correspondentie tussen de koning en zijn geliefde de ontwikkelingen op een prettig leesbare manier te verhalen.' - in Zondag 11 mei 2025

''[...] Dit boek leest als een historische roman en is een belangrijke aanvulling op de recente biografieën van Willem I en Willem II.[...] - De Boekenwereld jg.. 41, nr. 1, 2025

'[...] De kracht van een boek kan je vaak aflezen aan de nieuwe onderzoeksvragen die het opgooit. Wie dat als criterium hanteert, moet wel tevreden zijn met de studie van Bob Duijvestijn. [...] Kortom, Bob Duijvestijn heeft veel meer gedaan dan hij al te bescheiden heeft aangekondigd. Het maakt zijn boek leesbaar en voor de hedendaagse lezer zeker meer toegankelijk dat dat van Roppe, zonder het daarom te vervangen. [...]' - Frank Judo in Neerlandia 4 (2024), p. 46

Vermeld in: Historisch Nieuwsblad 2024-12