'Voor zijn uitvoerige onderzoek heeft Van Rens, samen met zijn echtgenote Annelies van Rens-Wilms, veel lokale en regionale archieven geraadpleegd. Hierdoor heeft hij vrijwel alle Limburgse slachtoffers in kaart kunnen brengen. Het gebruik van de primaire bronnen laat deze geschiedenis vervolgens op een indringende manier tot de lezer komen. De vele persoonlijke drama's maken in de vorm van brieven en dagboekfragmenten indruk en laten niet snel meer los. In zijn inleiding stelt Van Rens zelf de vraag of een regionale studie iets kan toevoegen aan alles wat door de grote historici over de Holocaust is geschreven. In dit geval moet daar zonder twijfel bevestigend op geantwoord worden.' Helen Grevers in: BMGN Low Countries Historical Review 130 (2015) 2, review 34
'Van Rens' promotieonderzoek bevat vele reconstructies van levensverhalen. Dorpjes die zelden opduiken in het nieuws, treden op de voorgrond. Evenals dappere, goede mensen, die niemand buiten dorp en familie nog kent. Eugénie Boutet, leidster van het verzet in Sevenum, bracht dertig jonge Palestina-pioniers onder. Strijdbare Joodse jongeren, die samenkwamen in een schuilplaats in de bossen, de "Palestina-soos".' Hilbrand Rozema in: ND/Gulliver 29-11-2013, p. 12
'Van Rens benadrukt dat met name onder geestelijken en ook artsen grote bereidheid bestond Joden te hulp te schieten. [...] Ook op andere vlakken nam Limburg een afwijkende positie in. Van de goed geïntrigeerde Joodse gemeenschap - iets minder dan 2000 personen, waaronder een aanzienlijk deel Duitse vluchtelingen - overleefde 44 procent de oorlog. [...] Bovendien mag niet vergeten worden dat Limburg dankzij de geografische ligging na de bevrijding als eerste te maken kreeg met de opvang van teruggekeerde Joden, waarbij Van Rens een correctie aanbrengt op het beeld van een kille en onverschillige ontvangt.' Enno van der Eerden in: Contactblad '40-45' (najaar 2013), p. 20
'Het boek van Herman van Rens, de handelsuitgave van het proefschrift waarop hij in maart 2013 is gepromoveerd, is uitzonderlijk goed geschreven, helder, veelomvattend, informatief, zowel als het gaat om concrete details als om grote lijnen. Hij beschrijft achtereenvolgens de situatie vóór de oorlog, de verschillende golven van deportaties, de onderduik en de bevrijding. [...] In een appendix worden alle Limburgse slachtoffers genoemd, met hun essentiële gegevens, en eveneens de slachtoffers van buiten Limburg die daar werden gearresteerd. [...] Maar het indrukwekkendst is toch de vergelijking van de situatie in Limburg in internationaal perspectief en vergeleken met andere Nederlandse regio's. Van Rens laat zien hoe het komt dat de situatie in Limburg zo opvallend veel beter is dan in de meeste andere delen van Nederland. Hij heeft daarbij geen enkele retoriek nodig, maar de nuchtere, zij het altijd dramatische feiten, die hij zakelijk maar soms met onderdrukt gevoel presenteert.' Max Arian in: Auschwitz Bulletin 57 (2013) 3, p. 12-13
'De onderhoudende schrijfstijl van de auteur en zijn heldere analyses maken dit boek zeer leesbaar [...]. Tijdens het lezen van dit werk geven vooral de vele persoonlijke geschiedenissen het verhaal zijn kleur, hoewel de lezer zich hierdoor misschien soms ook genoodzaakt zal voelen om het boek even weg te leggen; het geeft de wreedheid van de bezetter en het rauwe leven van alledag tijdens en vlak na de Tweede Wereldoorlog ten volle weer.' Susan Derksen op: www.historischhuis.nl/recensiebank 07-08-2013
‘Het is een baanbrekend werk. Op basis van nauwgezet onderzoek in bijna alle archieven van de 108 gemeenten die Limburg in mei 1940 telde, komt Herman van Rens tot de conclusie dat joden in Limburg meer kans hadden om onder te duiken en te overleven dan in andere provincies in Nederland. Dat was vooral te danken aan het feit dat er een aantal vaak kleine, gesloten gemeenschappen in Noord- en Zuid-Limburg was met sterke morele leiders die hun volgelingen ervan overtuigden dat het helpen van joden een goede zaak was.’ Caspar Cillekens in een uitgebreid interview met Herman van Rens in: Dagblad De Limburger 23-03-2013
'[...] een goede en gedegen studie, die ook nog eens bijzonder overzichtelijk geschreven is. [...] Beoordeling: XXXX Zeer goed', Annabel Junge op: Oorlogsboekenreviews.wordpress.com mei 2013
Verder gesignaleerd in: Dagblad De Limburger 22-03-2013; Transparant 24 (2013) 2, p. 30 en op: www.albaworld.nl onder 'Verrassende letters'.
Ook gesignaleerd in de podcast van De Nationale Ziekenomroep.