Ik heb het groote doel mijner Aardsche bestemming bereikt

'Ik heb het groote doel mijner Aardsche bestemming bereikt', schreef Marten Martens in januari 1798 opgetogen aan zijn ouders in Friedrichstadt (Sleeswijk Holstein) naar aanleiding van zijn afstuderen aan het Doopsgezind Seminarium. Vanaf 1794 hield Martens zijn ouders in een twintigtal brieven uitvoerig op de hoogte van het leven in politiek roerig Amsterdam. In een mooie, leesbare stijl deed hij verslag van zijn studievorderingen en -frustraties, de omgang tussen remonstranten en doopsgezinden - vele handen op één patriottistische en verlichte buik - en reisjes door het land. Het vervolg van zijn 'Aardsche bestemming' voltrok zich in het Friese Holwerd, waar Marten Martens als succesvol predikant, redenaar van het Nut, schoolopziener, dichter en vertaler van veertig (jeugd)boeken een wezenlijke bijdrage leverde aan het negentiende-eeuwse beschavingsoffensief. In de inleiding bij deze editie worden de brieven toegelicht en in hun historische context geplaatst.    

'De brieven zijn uitgebreid van noten voorzien: van praktisch alle personen die in de brieven voorkomen is in de noten achtergrondinformatie te vinden. Er wordt ook zorgvuldig van de ene naar de ander (sic) noot verwezen. Maar wat dit boek vooral de moeite waard maakt, is de aanvullende informatie. Martens is de rode draad door het verhaal, maar tegelijkertijd worden allerlei aspecten uit het eind van de achttiende en het begin van de negentiende eeuw besproken.' Drs. B.C. Beijerman in: Recensiebank historischhuis.nl, februari 2006

'Het boek is prettig leesbaar, zorgvuldig geannoteerd en van een personenregister voorzien.' In: Nederlands Dagblad 27-1-2006

'De tekstbezorgers plaatsen de brieven in context en beschrijven het latere leven van Martens. Daarvoor kunnen we hen alleen maar dankbaar zijn, want op deze wijze krijgen we een goed inzicht in het leven en werk van een onbekende doopsgezinde leraar, die mag gelden als een representant van veel van zijn ambt- en generatiegenoten. Bovendien is het een gelukkige keuze om een geval uit de vroege negentiende eeuw onder de aandacht te brengen, een periode die in de doperse historiografie tot op heden weinig belangstelling heeft gekregen. (...) Hoe dit ook zij, de brieven zijn vermakelijke en inzichtgevende lectuur.' John Exalto in: TNG 10 (2007)

'De hier geboden gegevens (met bibliografie) vormen een mooie informatiebron voor nader onderzoek naar de vertaalpraktijk van de eerste eeuwhelft.' Ellen Krol in: De Negentiende Eeuw 31 (2007) 3.