Mens en natuur in de Middeleeuwen

Mensen zijn niet alleen op de wereld. Hun levens spelen zich af tussen, dankzij, ondanks en geregeld ook ten koste van een veelheid aan natuurlijke fenomenen. Mensen raken ontheemd als gevolg van schuivende aardplaten of overstromende rivieren, terwijl hun afval zich in de wereldzeeën ophoopt. Sommige dieren en planten vormen een belangrijke, zo niet essentiële menselijke voedingsbron, terwijl andere als plaag worden uitgebannen. Leek een strikte scheiding tussen ‘mens’ en ‘natuur’ lange tijd vanzelfsprekend in de menswetenschappen, tegenwoordig is het steeds vaker hun wederzijdse verwevenheid en afhankelijkheid die de nadruk krijgt. In dit themanummer zal de omgang van middeleeuwse mensen met hun natuurlijke omgeving centraal staan. De natuur had een grote invloed op het leven van middeleeuwers. De onvoorspelbaarheid van weer en water noopte mensen er toe hun woonplaatsen, voedselvoorziening en transportmiddelen aan te passen. En ook ziektekiemen konden een desastreus effect hebben op menselijke levens.