Horst Gerson (1907-1978) bracht bij zijn aantreden in 1965 als hoogleraar kunst- en cultuurgeschiedenis in Groningen in tenminste twee opzichten een ommekeer teweeg. Door zijn komst verschoof de belangstelling van cultuurgeschiedenis naar de bijzondere vorm van de kunstgeschiedenis die het kennerschap is. Gerson was een voortreffelijk kenner. Met Gerson als hoogleraar acteerde de Groningse kunstgeschiedenis nu ook plotseling op een internationaal podium. De overgang naar Groningen had voor Gerson zelf eveneens ingrijpende gevolgen. Tevoren had hij jarenlang op het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie in Den Haag gewerkt, een instelling die allerlei taken vervulde behalve onderwijs. In Groningen kreeg Gerson studenten aan wie hij zijn grote kennis kon overdragen. Hij heeft de nieuwe verplichtingen op de hem kenmerkende manier geschouderd, met ijver, tact en humor. Bovenal echter betoonde hij zich de man die hij altijd al was: een man die deugde.

Met veel aandacht voor Gersons contacten en netwerk, en zijn verhouding tot zijn leermeesters, voorgangers enm collega's, biedt Grasman een interessante, zij het licht hagiografische inkijk in de academische geschiedenis.' Tom Verschaffel in: Geschiedenis Magazine 43 (2008) 5; 'De Leidse kunsthistoricus Grasman schreef een knappe biografie, al is hij soms wel érg positief.' Harry Perton in: UniversiteitsKrant 25-10-2007. Verder gesignaleerd in: Broerstraat 5 december 2007.