Door de jaren heen heeft er in ons land een sterke betrokkenheid bestaan met de gebeurtenissen in de oorlog en de interpretatie daarvan. Die betrokkenheid wordt ook binnen de televisie gereflecteerd. Sinds het begin van de Nederlandse televisie in 1951 is een aanzienlijk deel van de productie van historische documentaires over de Nederlandse geschiedenis gewijd geweest aan de bezetting: meer dan 300 documentaires op een totaal van 900. Televisie en bezetting beschrijft de ontwikkeling van deze bezettingsdocumentaires tot 1990, het jaar waarin de meest recente (en misschien wel de allerlaatste) integrale audiovisuele geschiedschrijving over de oorlog werd 'geschreven' in de vorm van een remake van 'De Bezetting'. Daarmee legt dit boek de invloed bloot van de geschiedenis op de televisie en van de televisie op de geschiedenis. Vos laat zien welk beeld van de bezetting de documentaires gaven en onderzoekt in hoeverre de wijzigingen in dat beeld samenvielen met een golfbeweging in de publieke discussie. Een historische televisiedocumentaire is naast geschiedenis ook een verhaal - en wel een verhaal op televisie. Als zodanig is het onderhevig aan de wetten van het medium. Vos, die behalve wetenschapper ook zelf documentairemaker is, heeft daarom ook onderzocht welke veranderingen optraden in de documentaire vertelvorm en welke consequenties deze veranderingen hadden voor de kwaliteit van de geschiedschrijving. Televisie en bezetting, dat een complete lijst bevat van alle documentaires over de bezetting die in de periode 1951-1990 aan het Nederlandse publiek werden getoond, is een onmisbaar naslagwerk voor iedereen die belang stelt in de manier waarop Nederland omgaat met haar oorlogsverleden.