Maximiliaan de Hénin-Liétard, graaf van Boussu (1542-1578)

Het leven van de graaf van Boussu (1542-1578) kende een merkwaardig verloop. Na de vlucht van de prins van Oranje werd hij in 1567 door Margaretha van Parma in diens plaats benoemd tot stadhouder van Holland en Utrecht. Na het ontslag van de landvoogdes leverde hij in dienst van Alva een vergeefse strijd tegen de watergeuzen en de Oranjegezinde steden van Holland. In de slag op de Zuiderzee van 11 oktober 1573 delfde hij het onderspit tegen de rebellerende Waterlandse en Westfriese steden. Na een driejarige gevangenschap in Hoorn herkreeg Boussu zijn vrijheid volgens artikel 9 van de Pacificatie van Gent. Onder begeleiding in Middelburg aangekomen beloofde hij Oranje zich in dienst te stellen van het vaderland. In hoeverre loste hij die belofte in? De graaf schoof steeds meer op naar de prins en diens streven naar behoud van de Generale Unie op basis van tolerantie. Zijn plotselinge dood op 21 december 1578 werd door Oranje dan ook hevig betreurd. Boussu’s rol in de Opstand is in de literatuur onderbelicht gebleven. Zo krijgt zijn optreden als bemiddelaar en opperbevelhebber van het Staatse leger tegen de Spaanse landvoogden vrijwel geen aandacht. In dit boek wordt getracht een completer beeld te geven van deze intrigerende man en de rol die hij speelde gedurende een belangrijke periode in de Nederlandse geschiedenis.